Dava boşanma protokolünden kaynaklanan alacak davası olup, maktu harç ile görülmesi gerekirken, ilk derece mahkemesince nispi harç alınarak yargılamaya devam olunduğu, maktu harca tabi davanın kabulü sebebiyle davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesi gereğince maktu vekâlet ücreti takdiri ve davalının maktu dava harcından sorumlu tutulması gerekirken, yazılı şekilde nispî vekâlet ücreti ve nispî dava harcına hükmedilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğu-
Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda kadının kusurlu olduğunun iddia edildiği davanın reddedilmiş olsa dahi kararın kusur belirlemesi yönünden davalı erkek tarafından istinaf edilmesinde hukuki yararı olduğu-
Sunulan protokol gözetilerek bir karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar verilmesi gerektiği-
Bölge adliye mahkemesi üyesinin, ilk derece mahkemesinde davanın açılmasından tahkikat aşamasına geçilene kadar yargılamaya katıldığı anlaşıldığından heyetinin üyesi yer almaksızın istinaf incelemesi yapılarak hüküm tesis edilmesi gerektiği-
Velayetin düzenlenmesinde asıl olanın çocukların üstün yararı ve menfaati olduğu, 4787 sayılı Aile Mahkemeleri'nin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun'un 5. maddesi gereğince Aile Mahkemesi bünyesinde bulunan psikolog, pedegog ve sosyal çalışmacıdan oluşan uzmanlardan, her iki ebeveyn ve çocukla görüşmek suretiyle inceleme ve rapor istenip, tarafların barınma, gelir, sosyal ve psikolojik durumlarına göre çocuğun sağlıklı gelişimi için velayeti üstlenmeye engel bir durumun bulunup bulunmadığı araştırılıp gerekirse idrak çağında olan çocuğun da velayet konusunda görüşü alınmak suretiyle velayet hakkında bir karar verilmesi gerekeceği-
Davalı-karşı davacı erkeğin birlik görevlerini ihmal ettiği ve eşinin ailesi ile görüşmesini kısıtladığı anlaşıldığından, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabit olduğu- Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamak artık kanunen mümkün görülmediğinden, kadının davasının kabulü ile boşanmaya karar verilmesi gerektiği-
İlk derece mahkemesince verilen davanın kabulü, davalı erkeğe yüklenen kusur, velayet, kişisel ilişki, nafakalar ile manevi tazminata yönelik karar istinaf edilmeksizin kesinleştiğinden, bunlara yönelik temyiz dilekçesinin reddi gerektiği-
Kadının tanığı ortak çocuğun "babasının süregelen şekilde sadakatsiz olduğunu" beyan etmesi, tanığa gönderilen fotoğrafların kadın tarafından kurgulandığı ve yasak delil olarak nitelendirilmesini gerektiren bir husus olmaması, tanık tarafından fotoğrafların dava tarihinden önceki döneme ait olduğunun tespit edilmiş olması karşısında, süregelen şekilde sadakatsiz davranan erkeğin ağır kusurlu olduğu-
Davalı kadının, evlilikten kısa bir süre sonra yurt dışına çıkıp geri gelmediği, TMK m.185 gereğince eşlere yüklenen birlikte yaşamaktan kaçınma suretiyle birlik görevlerini ihlal ettiği ve bu nedenle kusurlu olduğu değerlendirilerek davanın kabulüne karar verilmesi gerekeceği-
Erkeğin, kadının ameliyat ve tedavi süreci ile ilgilenmediği, buna ilişkin masrafları karşılamadığı anlaşıldığından boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğu- Evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların, kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği ve boşanma sonucu kadının en azından diğerinin maddî desteğini yitirdiği dikkate alınarak kadın lehine tazminata hükmedilmesi gerektiği- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat az olup hakkaniyet ilkesi gereğince daha uygun miktara hükmedilmesi gerektiği-