Davacı-davalı kocanın güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu, ortak konutu terk ederek, birlikte yaşamaktan kaçındığı ve eşini istemediğini söylediği, buna karşılık davalı-davacı kadının ise; ortak konutun kapısının kilidini değiştirmek suretiyle birlikte yaşamaktan kaçındığı ve birlik görevlerini yerine getirmediğinden kocanın daha fazla kusurlu olduğu halde tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi doğru değilse de TMK.mad.166/2 koşulları oluştuğundan boşanma kararı verileceği- Daha fazla veya eşit kusurlu olmayan kadın için kusur dağılımının maddi ve manevi tazminat taleplerinin kabul edilmesine engel oluşturmayacağı-
Tanıkların taraflardan aktardıkları beyanlar hükme esas alınamayacağı; davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibaret olduğundan; davanın reddedilmesi gerektiği- Maddi ve manevi tazminata hükmedilebilmek için; tazminat yükümlüsünün kusurlu, talep eden eşin ise kusursuz veya diğerine göre daha az kusurlu olması gerektiği; kocaya kusur olarak yüklenebilecek bir davranışın varlığının ispatlanamadığından, kadın yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilemeyeceği-
Davacının, eşinin, kayınbabası ve kayın validesinin fiziki şiddetine maruz kaldığı, bu olay sonrasında taraflar birlikte yaşamaya devam etseler de, bu süreçte davacının yaşadığı olayı gündeme getirerek " .. ben sizin yüzünüzden bu hale geldim" şeklinde sözler söyleyerek sürekli yakınması, devam eden süreçte de problemlerin sürdüğünü göstermekle birlikte sözü edilen olay sonrası evlilik birliğinin devam etmiş olmasının, affetme olarak kabul edilemeyeceği, davacının da sonrasında kocasına " öküz... o... çocuğu" şeklinde sözler söyleyerek küfür ve hakaret ettiği anlaşıldığından ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut olup boşanmaya karar verilmesi gerektiği-
Kadının başka bir erkekle gayriresmi şekilde yaşadığının kanıtlanmasıyla TMK.mad.161'deki koşullar gerçekleştiğinden zina nedeniyle boşanmaya karar verilmesi gerektiği-
Mahkemece davacı kocanın birlik görevlerini yerine getirmediği, davalı kadının da kıskanç olduğu ve eşine hakaret ettiği bu suretle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı belirtilerek boşanmaya karar verilmiş ise de; görgüye dayalı olmayan ve somut bir olayla desteklenmeyen kişisel kanaatlerini içerir soyut tanık beyanlarına itibar edilemeyeceğinden ve yapılan soruşturma neticesinde; davacı kocanın evi terk ederek birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşıldığından evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davacı kocanın tamamen kusurlu olduğu-
Eşine sürekli şiddet uygulayan, hakaret ve tehdit eden davacı koca boşanmaya neden olan olaylarda tamamen kusurlu olup davalının kusurlu bir davranışının kanıtlanamadığı olaylarda evlilik birliğinin, devamı eşlerden beklenmeyecek derecede, temelinden sarsılmasına tamamen davacının tutum ve davranışlarının sebep olduğu- Davacının isteğinin reddi gerekirken yanılgıya düşülerek boşanmaya karar verilmesinin isabetsiz olduğu-
Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden eşine fiziksel şiddet uygulayan koca boşanmaya neden olan olaylarda tam kusurlu olup, kadından kaynaklanan boşanmayı gerektirir maddi bir hadisenin varlığının kanıtlanamadığı- Mevcut olaylara göre evlilik birliğinin devamı eşlerden beklenmeyecek derecede, temelinden sarsılmasına tamamen davacının tutum ve davranışlarının sebep olduğu- Açıklanan nedenle isteğin reddi gerekirken yasa hükümlerinin yorumunda yanılgıya düşülerek boşanmaya karar verilmesinin isabetsiz olduğu- TMK. mad. 197 koşulları gerçekleştiğinden kadının bağımsız tedbir nafakası davasının kabulü ile müşterek çocukları lehine uygun bir tedbir nafakasına hükmedilmesinin gerektiği-
Koca tarafından TMK. mad. 166/1'e dayalı olarak davalı aleyhine açılan boşanma davası, taraflar arasında evlilik birliğini temelinden sarsacak bir geçimsizlik bulunmadığı gerekçesiyle reddedilip kesinleştiği- Bu tarihten sonra taraflar biraraya gelmemiş, davalı kadından kaynaklanan boşanmayı gerektirecek kusurlu bir davranışın da kanıtlanamadığı- Mahkemece, TMK. mad. 185/3. ve 186/3. uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerektiği-
Evlilik birliğinin, devamı eşlerden beklenmeyecek derecede, temelinden sarsılması tamamen davacının tutum ve davranışlarından kaynaklanmış olup, davalıya atfı mümkün hiçbir kusur gerçekleşmediğinden boşanma davasının reddedilmesi gerektiği- Ergin çocuk yararına tedbir ve iştirak nafakasına hükmedilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu-
Toplanan delillerden kocanın eşini ailesi ile birlikte fiziki yeterliliği olmayan evde oturmaya zorladığı olayda, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı ve bu durumun ortaya çıkmasına tamamen davacının tutum ve davranışlarının sebep olduğu- Hal böyleyken davacı-karşı davalıya atfı mümkün hiçbir kusur gerçekleşmediğinden isteğin reddinin gerektiği-