Davacıların desteğinin meslek lisesi torna tefsiye bölümü mezunu olduğu-Tanık beyanlarına göre hafta sonları mesleğine uygun ek işler yaptığı anlaşılmakla; gelirinin asgari ücretin 1,5 katı olarak kabulü ile destek tazminatı hesabı yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olmasının doğru olmadığı-Kararın bu nedenle bozulması gerektiği-
Davacı-davalı kadının 25.197 TL tutarındaki ziynet alacağı talebinin kabulüne karar verilmiş olup, karar tarihi itibariyle dava konusu temyiz parasal sınırların altında kaldığından, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davası yönünden verilen kararın kesin olduğu, bu nedenle, davalı-davacı erkeğin ziynet alacağı davasının kabulüne dair temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekeceği- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddî tazminatın az olduğu,Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî tazminat takdiri gerekeceği-
Pay oranında açılan muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali-tescil davalarında, davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayıp ihtiyari dava arkadaşlığı bulunduğundan, dava değerinin, davayı açan mirasçı veya mirasçıların her birinin payına isabet eden değer olacağı- Temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtayca da bir karar verilebileceği-
Davacı-davalı kadının açtığı evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası ile davalı-davacı erkeğin açtığı aynı hukuki nedene dayalı boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesi tarafından erkeğin davasının kabulüne, kadının davasının reddine karar verilse de olayların akışı karşısında davacı-davalı kadın dava açmakta haklı olduğu nazara alındığında ve eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, kadının davasının da kabulüne karar verilmesi gerektiği-
Davacı-karşı davalı kadın tarafından açılan bağımsız nafaka davasında talep edilen yıllık nafaka miktarı 36.000 TL olup, bölge adliye mahkemesince nafakaya yönelik verilen kararın miktar bakımından kesin olduğu, bu nedenle davalı-karşı davacı erkeğin bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekeceği- İlk derece mahkemesince kadın yararına aylık 350,00 TL tedbir ve aylık 450,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedilmesine karşın bölge adliye mahkemesinin gerekçeli kararının hüküm fıkrasında kadının aleyhine olacak şekilde “kadın lehine hükmedilen aylık 350,00 TL tedbir nafakasının hükmün kesinleşmesine kadar devamına, hükmün kesinleşmesinden sonra aylık 400,00 TL yoksulluk nafakası”na indirilmesinin çelişkiye neden olduğu, hükmün kendi içinde yaratılan bu çelişkinin tek başına bozma sebebi oluşturduğu- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddî tazminatın az olduğu-
Dosya içeriğine göre, dava dilekçesinde dava değerinin ............ TL olarak gösterildiği ve bu miktar üzerinden harçlandırıldığı, mahkemece dava konusu taşınmazların dava tarihindeki değeri tespit edilmeden ve tespit edilecek değer üzerinden harç ikmali yapılmadan karar verilmesinin doğru olmadığı- Dava konusu taşınmazların dava tarihi itibariyle değerleri toplamının dava dilekçesinde gösterilen miktar kadar olmadığı açık olduğundan, mahkemece dava konusu taşınmazların başında yapılacak keşif sonucunda alınacak bilirkişi raporu ile dava konusu taşınmazların dava tarihindeki değerinin belirlenmesi gerekirken, yargılama süresince alınması gereken dörtte bir karar ve ilam harcı tamamlanmadan hüküm kurulmasının doğru olmadığı-
Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi olan 04.12.2020 tarihinde temyiz kesinlik sınırı 72.070TL olup, dava değeri temyiz kesinlik sınırı üstünde olmasına rağmen Bölge Adliye Mahkemesince ek karar ile davalı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmesinin doğru olmadığı- Dava dışı şirket ihale yoluyla davalı şirkete devredildiğinden, tapu kayıt maliklerinin yapmış olduğu sözlü kira akdi sona ermemiş olup, dava konusu taşınmazların davalı şirket tarafından kullanımı kira sözleşmesine dayandığından, elatmanın önlenmesi talebinin reddine karar verilmesi gerekeceği-
Mirasçılık belgesinin iptali ve yeni mirasçılık belgesi verilmesine ilişkin karar, temyiz edilemeyecek kararlar niteliğinde olmadığı- Mirasçılık belgesinin iptali davasını, iptali istenen sulh hukuk mahkemesinin mirasçılık belgesinde mirasçı olarak gözüken mirasçılara husumet yöneltilerek açılması gerektiği-
Birleştirilen itirazın iptali davasında takibe konu 5.000,00 TL’nin 2019 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL’nin altında kaldığı anlaşıldığından, ayrıca temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceğinden, temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan birleştirilen itirazın iptali davası yönünden birleştirilen davada davacının temyiz dilekçesinin değerden reddine karar verilmesi gerekeceği-
Bir mahkeme kararının temyiz edilip edilemeyeceği belirlenirken, temyiz hakkının doğduğu (kararın verildiği) tarihteki hukuksal durum esas alınması; karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmü temyiz sınırı yönünden hangi düzenlemeyi içeriyor ise ona bağlı kalınması gerektiği- Kanun’da ilk derece mahkemesince verilen kararların temyiz edilmesi hâlinde kesinlik sınırının tespitine dair açık bir hüküm bulunmadığından HMK’nın 341/2. maddesindeki düzenlemenin dikkate alınmasının gerekli olup, eldeki davada ön sorunun bulunmadığına birinci görüşmede oy birliğiyle karar verilerek işin esasının incelenmesine geçildiği- Olay tarihinde yürürlükte bulunan TBK’nın 49 ve devam eden maddeleri uyarınca, haksız fiil sorumluluğunun doğabilmesi için fiil ile zarar arasında “uygun illiyet bağı” bulunmasının zorunlu olduğu- ... 5. Asliye Ceza Mahkemesi dosyasında; davalının davacıya yönelik silahla tehdit suçu ile ilgili her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden davalının beraatine; nitelikli kasten yaralama suçundan ise davalının mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği- Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları mahiyeti itibariyle hukuk hâkimini bağlamadığı gibi, TBK’nın 74/2. maddesi gereği hukuk hâkiminin ceza hâkiminin kusur değerlendirmesi ve zarar belirlenmesine ilişkin kararı ile de bağlı olmadığı- Davanın tarafları arasındaki yaş farkı (olay tarihinde davacı 49, davalı 68 yaşındadır), olayın gelişimi, yaralanmanın meydana geldiği yerin daralan dönen merdiven olması hususları birlikte değerlendirildiğinde; davalının eylemi ile yaralanma sonucu arasında davalının tazminat sorumluluğunu gerektirecek şekilde uygun illiyet bağı bulunmadığından, davanın yasal dayanağı olan Türk Borçlar Kanunu’nun 49 ve 56. maddelerinde öngörülen koşullar gerçekleşmediğinden, mahkemece davanın reddine-