Takip yapılan icra dairesinin yetki çevresi dışında ödeme emri tebliğ edilen münkirin (borçlunun) isticvabı için bulunduğu yer icra mahkemesine (tetkik merciine) talimat yazılması gerekeceği–
Yetkisiz icra dairesine yapılan imza inkârına ait itirazın kaldırılmasının istenemeyeceği–
İcra takibine yönelik «itirazın kaldırılması» isteklerinin asıl takibin yapıldığı icra dairesinin bağlı olduğu icra mahkemesince (tetkik merciince) çözümleneceği, icra mahkemesinin (tetkik merciinin) bu yetkisinin kamu düzeni ile ilgili olduğu, bu nedenle icra mahkemesi (tetkik mercii) tarafından doğrudan doğruya gözetileceği–
«İmza itirazının kaldırılması» istemi ile yapılan başvurular sonucunda, icra mahkemesi (tetkik mercii) tarafından -haklı çıkan lehine- «nisbi» değil «maktu» vekalet ücretine hükmedilebileceği–
İİK. 68/a-V hükmünün, senetteki imzanın borçlu tarafından inkâr edilmesi halinde uygulanacağı, mirasçıların murisin imzasını inkâr etmeleri ve yapılacak «itirazın kaldırılması» duruşmasına gitmemeleri halinde, «itirazın geçici olarak kaldırılmasına» karar verilemeyeceği, «imzanın murise ait olup olmadığının» araştırılması gerekeceği–
Senetteki parmak izinin borçlu tarafından inkâr edilmesi halinde, parmak izinin borçluya ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılamayacağı–
İmza inkârında bulunan borçlunun duruşmaya gelmiş olması halinde, kendisine gönderilen davetiyede «İİK’nun 68/a maddesinde yazılı ihtar»ın bulunmasının önem taşımayacağı–
Borçlunun gönderilen -İİK’nun 68/a maddesine göre meşruhat verilmiş- isticvab davetiyesinin, Tebligat Kanunu (ve Tüzüğüne) uygun biçimde borçluya tebliğ edilmiş olması gerektiği–
Borçlunun «imza atmayı bilmediğini, okur yazar olmadığını» belirterek imza itirazında bulunmuş olması halinde icra mahkemesince yönetimce -seçim kurulu, vergi dairesi, belediye, mahalle muhtarlığı gibi- resmi kuruluşlardan borçlunun imzası araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekeceği–
Duruşma davetiyesinde İİK’nun 68/a maddesinde yazılı ihtarın bulunmasının zorunlu olduğu (HUMK’nun 509. ve 510. (şimdi; HMK.'nun 147.) maddelerine göre şerh verilmiş davetiyenin yeterli olmadığı)–