Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanacağı- Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine "mutlak geçit ihtiyacı" veya "geçit yoksunluğu", ikincisine de "nispi geçit ihtiyacı" ya da "geçit yetersizliği" denildiği-TMK'nın 747/2 maddesi gereğince geçit isteği, önceki mülkiyet ve yol durumuna göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmesi gerektiği-
Aleyhine geçit kurulan 683 parsel sayılı taşınmazın tapu kayıt maliklerine davanın yöneltilmediği, taraf teşkilinin sağlanmadığı, mahkemece, davacı tarafa süre verilerek 683 parsel sayılı taşınmaz maliklerine dava yöneltilerek işin esası hakkında bir karar verilmesi gerektiği-
Paftadan davacının paydaşı olduğu 207 parsel sayılı taşınmazın mutlak geçit ihtiyacı içinde bulunduğu ve geçit ile yükümlendirilen 211 parsel sayılı taşınmazın sınırlarında genel yol bulunmadığı; fen bilirkişilerinin düzenlediği 14.12.2004 ve 16.07.2013 günlü raporların eki krokilerde 207 parsel sayılı taşınmazın kesintisiz olarak genel yola bağlanabileceği seçeneklerin gösterildiği; geçit kurulan 207 sayılı parselin sınırlarında paftasında işaretli olmayan eylemli olarak kullanılan yollar bulunduğu; ancak, bu yolların paftasında işaretli olmadığından üzerinden geçtiği parsel maliklerinin onayına bağlı olarak kullanıldığı, maliklerinin onayının sona ermesi halinde kullanılma olanağı bulunmadığı; bu nedenle, mutlak geçit ihtiyacı içerisindeki 207 parselin ana yola bağlantısını sağlayan bir geçit hakkı kurulması gerekeceği-
25.10.2013 tarihinde yapılan keşif sonucu düzenlenen 05.11.2013 tarihli bilirkişi raporunun ve 04.03.2014 tarihli ek raporun dahili davalı İ.A.'a tebliğ edilmediği ve yokluğunda yapılan keşif ve bilirkişi raporlarına göre karar verildiği; bu şekilde kurulan hüküm ile savunma hakkının kısıtlanmış olacağı-
TMK'nın 747. maddesi gereğince geçit hakkı tesisi isteğine ilişkin davada, ek bilirkişi raporuna ekli krokide "C" işaretli kısım yol olmakla bu yerden geçit irtifakı kurmak gerekmeyip "C" işaretli yolun devamında zeminde de fiilen yol olarak kullanılan 44 parsel sayılı taşınmazdan geçit tesisi, kesintisizlik ilkesine de aykırı olmayacağından 47 parsel sayılı taşınmaz yararına, 44 sayılı parsel üzerinden "C" işaretli yoldan başlayacak şekilde geçit tesis edilmesi gerekirken kesintisizlik ilkesine aykırı geçit tesisine karar verilmesinin yanlış olduğu-
Türk Medeni Kanununun 747/2 maddesi gereğince geçit isteği, önceki mülkiyet ve yol durumuna göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmesi gerektiği, zira geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alacağı, bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkeleri gözetilmesi gerektiği-
Bilirkişilerden özellikle 2 no'lu güzergahtan günümüzün teknolojisinden yararlanılarak makul sürede ve emek harcanarak geçit yolu açılmasının mümkün olup olmadığı konusunda ek rapor alınmak suretiyle geçit kurulup kurulamayacağı araştırılarak gerekirse mahallinde yeniden keşif yapılmak suretiyle sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği-
Geçit hakkı verilmesine ilişkin davalarda, bu hak taşınmaz leh ve aleyhine kurulacağından leh ve aleyhine geçit istenen taşınmaz maliklerinin tamamının davada yer almasının zorunlu olduğu, ancak, yararına geçit istenen taşınmaz paylı mülkiyete konu ise dava paydaşlardan biri veya birkaçı tarafından açılabileceği-
Hükme esas alınan 28.03.2014 tarihli bilirkişi raporunda 20 parsel sayılı taşınmazın kuzeyindeki genel yola ulaşımın mümkün olmadığı belirtilmekte ise de bilirkişi raporunun eki krokiye göre böyle bir engelin mevcut olmadığı, davacının evinin gerek kuzeyinden gerekse doğusundan kuzeyindeki mavi renkle gösterilen geçite ulaşmak için 2,5-3 m. boşluk bulunduğunun açıkça anlaşıldığı; Bilirkişi raporunda bu hususta başka bir engelden söz edilmediğine göre 502 ada 19 sayılı parselin bölünerek ekonomik kullanım bütünlüğünün bozulmaması için 28.03.2014 tarihli bilirkişi raporunda mavi renkle gösterilen 24.09 m2 yerden geçit kurulması gerektiği-
Türk Medeni Kanununun 747/2. maddesi gereğince geçit isteği, önceki mülkiyet ve yol durumuna göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmesi gerektiği, zira geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alacağı, bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkelerinin gözetilmesi gerekeceği-