Davalı kadının eşine: "sen yine mi geldin geri zekalı" şeklinde hakaret ettiği anlaşıldığından, bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabit olduğundan, olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklı olduğu -
Tarafların birbirlerine karşılıklı olarak hakaret ettikleri, ayrıcı davacı-davalı erkeğin eşine fiziksel şiddet uyguladığı ve eşini müşterek konuttan kovduğu, davalı-davacı kadının da kayınvalide ve kayınpederine hakaretamiz söz ve davranışlarının bulunduğu da anlaşıldığından, gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya neden olan olaylarda her iki tarafta kusurlu olmakla birlikte kadına göre davacı-davalı erkek daha ağır kusurlu olduğu, taraflar boşanmayı talep ettiklerine göre, tarafların birbirlerinin boşanma davasına itirazı hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğu, evlilik birliğinin devamında her iki taraf bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığı, bu sebeple boşanma davalarının kabulü sonucu itibarıyla doğru bulunduğu - Boşanmaya neden olan olaylarda davacı-davalı erkeğin daha fazla kusurlu olduğu ve erkeğin kusurlu davranışlarının kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğu anlaşıldığından, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. maddesi koşulları kadın yararına oluştuğu, bu duruma göre davalı-davacı kadın yararına uygun miktarlarda maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, tarafların eşit kusurlu oldukları gerekçesiyle kadının tazminat isteklerinin reddinin doğru bulunmadığı-
Toplanan delillerden davalı erkeğin eşine küfrettiği, birlik görevlerini yapmadığı, eşini evden kovduğu, vurmaya teşebbüs ettiği, "koca kafalı, kafanın arkasından bir kafa daha çıkıyor, koca boğazlı" diye hakaretler ettiği anlaşıldığından, bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabit olduğundan, olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklı olduğu, bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK md. 166/1) karar verilmesi gerektiği -
Erkeğin reddedilen boşanma davasından önceki olaylar sebebiyle artık kadına kusur yüklenemeyeceği, davalı kadına fiili ayrılık süresi içerisinde atfedilebilecek yeni bir kusur da ispatlanmadığına göre, boşanmaya sebep olan olaylarda kadının bir kusuru bulunmadığı, reddedilen ilk boşanma davası açarak geçimsizlik yaratan davacı erkeğin, evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda tamamen kusurlu olduğu, hal böyleyken kadının ağır kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak maddi tazminat talebinin (TMK.md. 174/1) reddedilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu -
Davalı erkeğin mahkemece kabul edilen kusurlu davranışlarının yanında güven sarsıcı davranışlarının da bulunduğu anlaşıldığından, gerçekleşen bu duruma göre davalı erkeğin davacı kadına oranla "daha fazla" kusurlu olduğunun kabulü gerekirken tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan, mevcut ve beklenen menfaatleri zedelenen davacı kadın yararına Türk Medeni Kanunu'nun 174. maddesinin (1.) ve (2.) fıkrası gereğince uygun miktarda maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerekeceği-
Kimse, kendi eylemine ve tamamen kendi kusuruna dayanarak bir hak elde edemeyeceğinden, TMK. mad. 166 hükmünün, tamamen kusurlu eşin de dava açabileceği ve yararına boşanma hükmü elde edebileceği biçiminde yorumlanamayacağı- Boşanmaya karar verilebilmesi için, az kusurlu eşin boşanmaya karşı çıkmasının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olması ve eş ile çocuklar için korunmaya değer bir yararın kalmadığının anlaşılması gerektiği-
Davalı kadının erkeğe hakaret ettiği, davacı erkeğin de birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşıldığından, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut olduğunun kabulü ile, boşanmaya (TMK md. 166/1) karar verilmesi gerekeceği-
Kimsenin kendi eylemine ve tamamen kendi kusuruna dayanarak bir hak elde edemeyeceği- Evlilik birliğinin, devamı eşlerden beklenmeyecek derecede, temelinden sarsıldığı kuşkusuz ise de, bu sonuca ulaşılması tamamen davacının tutum ve davranışlarından kaynaklanmış olması ve davalıya atfı mümkün hiçbir kusurun gerçekleşmemiş olması halinde, boşanma isteğinin reddi gerekeceği-
Tarafların mahkemece kabul edilen kusurlu davranışları yanında, davacı kadınında güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu, eşine "sen adam olamazsın, it köpek" şeklinde sözlerle hakaret ettiği anlaşıldığı, gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya neden olan olaylarda; tarafların eşit derecede kusurlu olduklarının kabulü gerekeceği -
Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda eşine hakaret edip aşağılayan ve birlik görevlerini yerine getirmeyen davalı-karşı davacı kadın yanında, müşterek evin elektrik, doğalgaz ve su aboneliğini iptal ettiren davacı-karşı davalı erkeğin de az da olsa kusurlu olduğu davalı-karşı davacı kadının davası yönünden Türk Medeni Kanunu'nun 166/2. maddesi koşullarının oluştuğu anlaşıldığından, bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabit olduğundan, olayların akışı karşısında davalı-karşı davacı kadının da dava açmakta haklı olduğu, bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının davasının da kabulü ile boşanmaya (TMK.md. 166/2) karar verilmesi gerektiği -