Davalı-davacı kocanın, davacı-davalı kadına şiddet uyguladığı ve müşterek ikametgahın kilidini değiştirdiğinin ceza mahkemesi ilamıyla sabit olup, kadının “kocasını sevmediği”ni bildiren tanık ile aralarında husumet bulunması; tüp bebek tedavisine yanaşmadığını söyleyen tanıkların kocanın kardeşi ve mesai arkadaşları olması, buna karşılık kadının tanığının bu beyanların aksine kocanın çocuk istemediğini beyan etmesi karşısında, davacı kadına atfedilecek bir kusurun varlığının kanıtlanamadığı-
Mevcut olaylara göre evlilik birliğinin devamı eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılmış olup bu sonuca ulaşılmasında davalıya atfı mümkün hiçbir kusur gerçekleşmediğinden, boşanma isteğinin reddi gerektiği-
Davalı vekilinin ön inceleme duruşmasına mazeret bildirmesi ve mahkemece bu mazeretin haklı görülerek kabul edilmesi göz önüne alındığında, bu halde yeni bir ön inceleme duruşma günü tayin edilerek, ön incelemede yapılması gereken usul işlemlerinin (HMK. mad. 140) yapılması, tarafların anlaştıkları ve anlaşmadıkları hususların tek tek tespit edilmesi, ön inceleme sonuç tutanağı düzenlenip bu tutanağın taraflara imzalatılması ve ön inceleme aşamasında yapılması gereken işlemler yapıldıktan sonra tahkikata geçilmesi gerekirken ön inceleme duruşması usulüne uygun yapılmadan tahkikat aşamasına geçilerek davanın esası hakkında karar verilmesinin isabetsiz olduğu-
Davalı kadının eşini haksız olarak şikayet ettiğinin kanıtlandığı, davacının boşanma davasının kabulüne karar verileceği-
Davacı tarafından sunulan davalının konuşmalarını içeren CD kaydının hukuka aykırı elde edilen delil niteliğinde olduğu ve hükme esas alınamayacağı- Davalının başka bir erkekle evlilik dışı birliktelik yaşadığı gerekçesi ile taraflar arasında geçimsizlik yaşandığı, bunun üzerine tarafların başka bir ile taşındıkları, taşındıkları yerde birlikte yaşamaya devam ettikleri tanık beyanları ile de sabit olduğundan, taraflar arasında daha önceden yaşanan olayların müşterek hayatın yeniden tesisi ile affedilmiş anlamına geleceği, affedilen olayların da hükme esas alınamayacağı-
Davacı tanık ifadelerinden, davalı kocanın eşine sürekli hakaret ettiği, onu başka bir kadınla aldattığı, ona bıçak çektiği, eşini ve eşinin ailesini tehdit ederek davacıyı baba evine gönderdiği anlaşıldığından, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizliğin mevcut olduğu- TMK. mad. 185/3 ve 186/3 uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı kadının kendisi için uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerektiği- Davalı kocanın kusurlu davranışları karşısında, davacı kadın ayrı yaşamada haklı olup; TMK. mad. 197 gereğince davalı yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerektiği-
Anlaşmalı boşanma yönünde oluşan karar kesinleşinceye kadar eşlerin bu yöndeki irade beyanlarından dönmelerini engelleyici yasal bir hükmün bulunmadığı, bu durumda, anlaşmalı boşanma davasının çekişmeli boşanma davası olarak görüleceği-
Davalı kocanın; kadının ayrı yaşadıkları sırada hamile kaldığını iddia ederek çocuğun babası olduğundan şüpheye düştüğü, kadını çocuğun kendisinden olmadığını söylemek suretiyle rencide ettiği ve kadını terk ettiği anlaşıldığından taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabit olup olayların akışı karşısında davacının dava açmakta haklı olduğundan davanın kabulü gerektiği-
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, kadın yararına daha uygun miktarda maddi tazminat takdiri gerektiği- Davacı tarafından daha önce açılıp reddedilen boşanma davasında toplanan delillerden eşine fiziki şiddet uygulayarak evden kovduğu, evin kilidini değiştirdiği ve daha sonra da evi yakınlarına satıp, yeni sahiplerinin davalıya ait eşyaları kapı önüne çıkarıp, eşyaların talan edilmesine sebep olduğu anlaşıldığından, davalının kişilik haklarına saldırı niteliğindeki bu olaylar nedeniyle manevi tazminatla sorumluluğu gerektiği-TMK.nun 166/4. maddesine dayanan bir boşanma davasında, boşanmanın fer'i sonuçları düzenlenirken, reddedilen ilk davadaki ispatlanmış olaylar ve fiili ayrılık süresi içinde ortaya çıkan kusurların gözönünde tutulacağı-
Davalı-davacının kusurlu davranışına karşılık, davacı-davalının, eşine hakaret ettiği ve ona ev eşyalarını fırlattığı, eşine ve müşterek çocuğa "erkek arkadaşının istediği şekilde giyindiğini" beyan ettiği, başka bir erkekle kaçmak suretiyle sadakate aykırı davrandığı, davacı-davalı boşanmaya neden olan olaylarda ağır kusurlu olduğu-