Geçit tesis edilirken yükümlü taşınmazın ekonomik bütünlüğünün bozulmaması daima göz önünde tutulup, bu taşınmazı ikiye bölmemeye gayret edilmesi gerekeceği-
Genel yola cepheli olan bir taşınmazın geçit ihtiyacının varlığından söz edilemeyeceği-
Geçit hakkı kurulurken gözetilmesi gereken komşuluk hukuku ilkeleri ile taşınmaz mülkiyetinin sınırlandırılması konusunda genel bir ilke olan fedakarlığın denkleştirilmesi prensibinin yanlış değerlendirilerek davacının sübjektif arzularına uygun biçimde geçit kurulmasının doğru olmayacağı-
Geçit hakkı kurulurken en kısa ve ekonomik yerin araştırılıp geçitin oradan tesis edilmesi gerekeceği-
Davanın, Türk Medeni Kanunu’nun 747. maddesine dayalı geçit irtifakı tesisi istemiyle açıldığı, mahkemece yapılması gerekenin, jeolog, inşaat mühendisi, bilirkişilerden oluşturulacak kurulla yerinde yeniden keşif yapmak, imar planında gösterilen sahada davacının bugünkü makine tekniğinden yararlanarak dava konusu parsele giriş çıkış yapıp yapamayacağını ve bunun maliyetinin ne olacağını bilirkişilere ayrıntılı ve gerekçeli bir şekilde inceletmek ve istemi bunun sonucuna göre bir karar bağlamak olması gerektiği-
Üzerinden geçit kurulacak daha büyük parseller varken, daha küçük parseller üzerinden geçit kurulmasının fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesine uymayacağı-
Geçit bedelinin aleyhine geçit kurulan maliklere ödenmek üzere hükümden önce depo ettirilmesi gerektiği ve geçit üzerinde meyve ağaçları olması halinde bunların bedellerinin de geçit bedeline eklenmesi gerekeceği-
Dere yatakları devletin hüküm ve tasarrufunda olan yerlerden olduğundan üzerinde geçit kurulamayacağı-
Geçit isteğinin, önceki mülkiyet ve yol durumuna göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmesi gerekeceği-