Zorunlu geçit hakkının, genel yola ulaşılıncaya kadar oradaki tüm taşınmazlar üzerinde kurulabileceği-
“Zorunlu geçit hakkı tanınması”na ilişkin davalarda, en uygun ve ekonomik olan güzergâhın tercih edilmesi (en kısa değil malikine «da-valıya» en az zarar verecek olan yolun belirlenmesi) gerekeceği-
Davacının var olan genel yola çıkış yollarının zor da olsa ulaşımı sağlıyor olması halinde, MK. 747 çerçevesinde davacıya zorunlu geçit hakkı tanınamayacağı-
Aleyhine geçit hakkı kurulan taşınmaz malikinin, başka bir mahkemeye başvurarak “geçit hakkının kaldırılması” için dava açamayacağı-
Genel yola cephesi bulunan taşınmaz malikinin zorunlu geçit iste-minde bulunamayacağı-
Davalıya ait taşınmazın, ortasından iki parçaya bölecek şekilde da- vacı lehine geçit hakkı kurulamayacağı-
Lehine zorunlu geçit hakkı kurulan taşınmaz malikinin, daha sonra “yolun yetersiz kaldığı”ndan bahisle yolun genişletilmesini isteyebileceği, bu durumda mahkemece “hak ve nefaset kuralları çerçevesinde” tarafların karşılıklı çıkarları gözetilerek karar verilmesi gerekeceği-
Üzerinde geçit hakkı tanınan yerin genişliğinin, taşınmazın niteliğine ve kullanılış biçimine göre -genelde; 2,5-3 metre olarak- tespit edilmesi gerekeceği-