Davacı kadının Türk Medeni Kanununun 174. maddesine dayalı maddi ve manevi tazminat talebi bulunmadığından, istek dışına çıkılarak davacı yararına maddi ve manevi tazminata hükmolunmasının usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirdiği-
Maddi ve manevi tazminata hükmolunurken tarafların tespit edilen sosyal ve ekonomik durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatleri nazara alınarak TMK 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu 50 ve devamı maddeleri hükmü nazara alınması gerekeceği-
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çok olduğundan, Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri gerekirken, bu yönler gözetilmeden hüküm tesisinin doğru olmadığı-
Eşine şiddet uygulayıp onun maaş kartına el koyan kocanın evlilik birliğinin kendisine yüklediği yükümlülükleri yerine getirmeyerek gereksiz harcamalar yapan eşe göre daha ağır kusurlu olduğunun kabulü ile maddi ve manevi tazminat taleplerinin buna göre değerlendirilmesi gerektiği-
Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre müşterek çocukların ihtiyaçlarına nazaran takdir edilen iştirak nafakası az olduğundan, Mahkemece Medeni Kanunun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmedilmesi gerekirken bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmasının usul ve yasaya aykırı olduğu-
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat az olduğundan, Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri gerekirken bu yönler gözetilmeden hüküm tesisinin doğru olmadığı-
Az kusurlu olan davacı yararına, boşanma sebebiyle mevcut ve beklenen yararlarının zedelenmiş olması ve kişilik haklarına saldırı nazara alınarak, uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK.md.174/2) tazminata hükmedilmesinin gerekeceği-
Boşanmaya neden olan olaylarda davalı-karşı davacı kadının tam kusurlu olduğunun kabulü ile davacı-karşı davalı koca yararına uygun miktarda manevi tazminat verilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak ret kararı verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu-
Boşanma kararıyla birlikte hüküm altına alınan maddi ve manevi tazminat için boşanma hükmünün kesinleşmesinden geçerli olacak şekilde faiz yürütülmesine karar verilmesi gerektiği-