Yoksulluk nafakasına -miktar belirtilerek- istek olmadan hükmedilemeyeceği (Tedbir nafakası gibi, mahkemece doğrudan doğruya yoksulluk nafakasına hükmedilemeceği–
- 2. HD. 31.05.2000 T. 5477/7231
- 2. HD. 26.01.2000 T. 13623/590
- 2. HD. 27.11.1998 T. 10875/12825
- 2. HD. 16.11.1998 T. 12334/12279
- 2. HD. 12.11.1998 T. 10525/12153
- 2. HD. 09.11.1998 T. 10494/11998
- 2. HD. 15.12.1997 T. 13591/13691
- 2. HD. 02.07.1997 T. 6737/7834
- 2. HD. 03.03.1997 T. 1114/2288
- . HGK. 02.02.1994 T. 2-745/27
Davacıya ait malvarlığının onu yoksulluktan kurtaracak boyutta olup olmadığı tesbit edilmeden «nafakanın artırılmasına» karar verilemeyeceği–
Fabrikada (ya da bir kurumda) çalışan ve düzenli bir gelire sahip olan kadın lehine yoksulluk nafakasına hükmedilemeyeceği–
«İştirak nafakası» ile «yoksulluk nafakası» nun nitelikleri birbirinden farklı olduğundan, yoksulluk nafakası yerine iştirak nafakasına hükmedilemeyeceği–
MK.nun 174’e göre tazminat isteyen ancak bunun ne kadarının maddi ve ne kadırının manevi tazminat olduğunu dilekçesinde belirtmemiş olan davacıya bu hususun açıklattırılması gerekeceği–
Kendisi yoksul olan kocanın, yoksulluk nafakası ödemeye mahkum edilemeyeceği–
Tarafların «eşit kusurlu» olmaları halinde de - örneğin; kadının kocasına hakarette bulunması, kocasını bıçaklaması, kocanın karısını başkası ile aldatması, dövmesi- boşanma kararı verilebileceği–
- . HGK. 06.06.2001 T. 2-432/482
- . HGK. 06.12.2000 T. 2-1784/1761
- . HGK. 15.11.2000 T. 2-1653/1700
- . HGK. 26.01.2000 T. 2-1065/21
- 2. HD. 17.09.1999 T. 7145/9116
- 2. HD. 23.06.1999 T. 5619/7231
- 2. HD. 15.06.1999 T. 4566/6823
- 2. HD. 10.06.1999 T. 4544/6625
- . HGK. 12.05.1999 T. 2-283/298
- . HGK. 05.05.1999 T. 2-260/277
- . HGK. 24.06.1998 T. 2-461/533
- 2. HD. 13.01.1997 T. 12868/166
- . HGK. 15.02.1995 T. 2-813/86
- . HGK. 01.06.1994 T. 2-117/370
- . HGK. 23.03.1994 T. 2-22/170
- 2. HD. 01.03.1993 T. 1267/1958
- 2. HD. 16.11.1992 T. 11120/11313
- . HGK. 02.10.1991 T. 2-230/444
- 2. HD. 26.11.1990 T. 11435/11586
- 2. HD. 13.02.1990 T. 12927/1801
- . HGK. 25.10.1989 T. 2-438/555
- . HGK. 24.05.1989 T. 2-300/389
- . HGK. 23.11.1988 T. 2-639/957
- . HGK. 02.11.1988 T. 2-508/886
- . HGK. 02.12.1987 T. 2-336/887
- 2. HD. 21.04.1986 T. 2086/4180
- 2. HD. 24.12.1984 T. 9152/10596
- 2. HD. 26.12.1983 T. 8993/10282
- . HGK. 02.03.1983 T. 2-599/206
- 2. HD. 24.01.1983 T. 266/309
- 2. HD. 22.03.1982 T. 2121/2664
- 2. HD. 19.03.1979 T. 473/2157
- 2. HD. 04.12.1978 T. 8221/8397
- 2. HD. 22.12.1975 T. 9250/9503
- . HGK. 27.01.1971 T. 2-617/43
- 2. HD. 23.10.1969 T. 4309/4739
- . HGK. 15.10.1969 T. 2-678/763
- . HGK. 21.06.1969 T. 2-311/635
- . HGK. 15.01.1964 T. 2-96/45
Yoksulluk nafakasının, boşanma kararı kesinleştikten sonra, harcının da verilerek, ayrı bir dava şeklinde açılabileceği–
Boşanma sonucunda yoksulluğa düşeceği anlaşılan kadın lehine yoksulluk nafakası hükmedilmesi gerekeceği–
Boşanma davası sırasında, duruşmada «müvekkili için nafaka ve tazminat talepleri bulunmadığını» belirten davacı vekilinin bu açıklanmasından sonra, davacı lehine yoksulluk nafakasına hükmedilemeyeceği–