Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına yol açan olaylarda, kusurun ağırlığının kadında olduğu belirlenerek, kadının davasının reddine, erkeğin, kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında; kadının ailesini eve almadığı, kadının davasının da kabulü ile boşanmaya karar verilmesi gerekirken, yalnızca erkeğin davasının kabulüyle boşanmaya karar verilmiş olmasının isabetsiz olduğu- Ziynetlerin, geri istenmemek üzere verildiği iddia ve ispat edilmedikçe bunları alanın, iade etmekle yükümlü olduğu-
Davacı-karşı davalı kadının 04.04.2014 tarihinde boşanma davası açtığı, davalı-karşı davacının ise 12.05.2014 tarihinde karşı boşanma davası açtığı, mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, son olarak davacı-karşı davalı kadının eşine "o...çocuğu gel eşyalarını al" diyerek eşinin eşyalarını kapı önüne bıraktığı ve eşini ortak konuta almadığı, tarafların o tarihten beri ayrı yaşadıkları, ayrıca tanıklara ortak konutun kilidini değiştireceğini söylediği anlaşıldığı, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabit olup davalı-karşı davacı dava açmakta haklı olup, davalı-karşı davacı erkeğin 27.11.2014 tarihli duruşmada; "aslında eşim boşanma davası açtığı için bende boşanma davası açtım" şeklindeki beyanı kadından kaynaklanan kusurlu davranışları affettiği ya da hoşgörü ile karşıladığını kabule yeterli de olmadığından bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK m. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davacı-karşı davalının davasının reddi doğru olmadığı-
Kesinleşen boşanma protokolünde tüm eğitim masraflarının baba tarafından karşılanacağı belirtilmişse de, daha sonra açılan ve kesinleşen davada çocuk için hükmedilen aylık iştirak nafakasının eğitim giderlerini de kapsamakta olduğu ve bu hükmün, taraflarca anlaşmalı boşanma sırasında imzalanan protokolün eğitim masraflarına ilişkin hükmünü ortadan kaldırmış olduğu, davalı babadan, çocuk için ayrıca protokole dayanarak eğitim gideri istenilmesi mümkün olmadığı, babanın iki kez eğitim gideri ödemesi sonucunu doğuracak şekilde itirazın iptaline karar verilmesinin hatalı olduğu-
Boşanmaya ilişkin davada, kadının, davadan feragat etmesinin gözetilerek karar verilmesi gerektiği- Taraflar arısında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamı imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut olduğu-
Boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerektiği (TMK. mad. 166/1-2)- Davacı erkek tanıklarının beyanlarının bazıları, davacıdan duyum, bazıları ise görgüye dayalı olmayan beyanlar olup boşanmaya esas olamayacağından, boşanma davasının reddi gerektiği-
Hükmedilen aylık iştirak nafakası eğitim giderlerini de kapsamakta olup, bu hükmün artık davalı babadan çocuk için ayrıca protokole dayanarak eğitim gideri istenilmesinin mümkün olmadığı; aksi düşüncenin babanın iki kez eğitim gideri ödemesi sonucunu doğuracağı-
Boşanmaya ilişkin davada, fiili ayrılığın tek başına boşanma sebebi olmadığı, boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerektiği-
Boşanmaya ilişkin davada, erkeğin, boşanmaya neden olan olaylarda eşit veya ağır oranda kusurlu olmadığı, kadının kusurlu eylemleri erkeğin kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğundan, erkek yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdirinin gerektiği-
Bir kısım tanık beyanları üzerine, kadına kusur olarak yüklenen erkeğin barışma girişimine, kadının olumsuz cevap vermesi ve müşterek çocuğu babasına göndermesi eylemi TMK. mad. 166/1'de yer alan evlilik birliğinin temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan hadiseler olduğundan, boşanma davasının reddi gerektiği-