Taraflar arasındaki menfi tespit davasında, Anayasanın 141/III. maddesinde “Bütün mahkemelerin her türlü kararları gerekçeli olarak yazılır.” düzenlenmesi yer almakta ve HMK'nın 297. maddesinde de mahkeme kararının içeriğinde bulunması gereken öğeler açıklanmış olup gerekçe, kararının denetiminin yapılabilmesi ve tarafların kararın doğruluğu veya yanlışlığı konusunda fikir sahibi olmasını sağlayarak kanun yollarına başvurma konusundaki tutumlarının belirlenebilmesi açısından önemli bir işlev göreceğinden, mahkemece kararın gerekçeli olarak yazılması gerekeceği-
Mahkemece, HMK.nun 297. maddesine aykırı olacak şekilde gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye düşülerek ve infazda tereddüte neden olacak surette yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmediği-
Mahkemece istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilerek hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hükümle çelişen gerekçe oluşturulmasının doğru olmadığı-
Bir karşı dava olmadığı halde, gerekçeli karar başlığında " davacı-karşı davalı" denilmesinin maddi hata niteliğinde olduğu- Mahkemece, "şikayet olunan bankanın alacağının rehinle teminat altına alındığı ve şikayetçinin (araçların aynından kaynaklanan vergi borcuna dayalı olmayan) şirketin faaliyetinden doğan vergi borcuna ilişkin kamu alacağının, şikayet olunanın rehinli alacağının haczine iştirakinin 6183 sayılı Yasa'nın 21/2. maddesine getirilen istisna gereği, mümkün olmadığı" gerekçesi ile şikayetin reddine karar verilmesi gerekirken süresinde varlığı şikayete konu edilmeyen rehnin varlığı ile ilgili gerekçeli kararda tartışma yapılmasının isabetsiz olduğu-
