Şikayetçi borçlu şirketin ticaret sicil adresine Teb. K. mad. 35 gereğince tebligat yapılabilmesi için, aynı adrese gönderilen, ancak tebliğ edilemeden iade edilen bir tebliğ evrakının bulunması zorunlu olup, borçlunun ticaret sicilinde kayıtlı adresine doğrudan tebligat yapılmış olmasının isabetsiz olduğu, o halde; mahkemece, borçlunun tebligat usulsüzlüğü şikayetinin kabulü ile tebliğ tarihinin öğrenme tarihi olarak düzeltilmesine karar verilmesi gerektiği-
Vekil ile takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılmasının zorunlu olduğu- Davalının adreste olup olmadığı tebliğ evrakına şerh düşülmeksizin yapılan tebligatın Teb. K.'nun 17. maddesine aykırı olduğu- Davalı şirket yetkililerinin adreste olup olmadığı tebliğ evrakına şerh düşülmeksizin işçilerine yapılan tebligatın, Teb. K.'nun 12-13. maddelerine aykırı olduğu- Davalıya gönderilen temyiz dilekçesinin bila tebliğ dönmesi üzerine, aynı adrese, Teb. K. mad. 35'e göre tebligat yapılmışsa da, davalının mernis adresinin olup olmadığı hususunun araştırıldığına dair dosyada herhangi bir kayıt olmadığı anlaşılığından, bu hususub araştırılarak şayet varsa, temyiz dilekçesinin çıkarılacak tebligata Teb. K.'nun 21/2. maddesine göre yapılması gerektiği yönünde bir şerh yazılarak tebliğ edilmesinin sağlanması gerektiği-
Borçlu şirketin ticaret sicilindeki adresine, Tebligat Kanunu'nun 21/1.maddesine göre ödeme emrinin tebliğ edildiği, ancak haber bırakılan komşunun ad ve soyadının okunaklı yazılmadığı, bu hali ile tebligatın, denetime elverişli olmadığından usulsüz olduğu- Şikayete konu tebliğ evrakında, evrakın teslim edildiği muhtarın imzasının da bulunmadığı görüldüğünden, tebliğ işleminin usulüne uygun olmadığı-
Davacının, dava dilekçesinde davalının adresini bildirme yükümlülüğünü yerine getirdiği ve bu yönden dava dilekçesinde bir eksikliğin bulunmadığı- Dava dilekçesinin zorunlu unsurları arasında davalının T.C. kimlik numarası yer almadığı, davacının, dava dilekçesine, davalının T.C. kimlik numarasını yazma veya sonradan mahkemeye bildirme yükümlülüğü bulunmadığı gibi, bu hususun eksiklik sayılarak davacı tarafa tamamlanması için süre verilmesinin de yerinde olmayacağı- Mahkemece davalının açık adresi araştırılarak tespit edilmesi, gerekli araştırma yapılmasına rağmen adresinin tespit edilememesi halinde ise, Tebligat Kanunu'nun 21., 28. ve 35. maddeleri dikkate alınarak taraf teşkilinin sağlanması gerektiği- Davacıya, "davalının T.C. Kimlik numarası ve adres bilgilerini bildirmek üzere kesin süre verildiği halde bildirmediği" gerekçesi ile "HMK. mad. 119/b ve 2 gereği davanın açılmamış sayılmasına" karar verilemeyeceği-
3. kişi vekilinin temyiz dilekçesinde "gerekçeli kararın usulsüz tebliğ edildiğine" yönelik bir iddiası olmadığından, bu iddianın, mahkemenin kararının temyizine ilişkin süre geçtikten sonra, ek kararın temyizi dilekçesinde öne sürülmesinin hukuki sonuç doğurmayacağı-
Verilen kararın mahiyeti itibariyle görevsizlik kararı olduğu kabul edildiğine göre, mahkemece, HMK'nın 114/1-c ve 115/2. maddeleri uyarınca göreve ilişkin dava şartı noksanlığı bulunduğundan davanın usulden reddine, karar kesinleştiğinde talep halinde dosyanın görevli asliye hukuk mahkemesine gönderilmesine, HMK'nın 331/2. maddesi uyarınca davaya görevli mahkemede devam edilmesi halinde harç, vekalet ücreti ve yargılama giderlerinin görevli mahkemece dikkate alınmasına karar verilmesi gerektiği-
Ölü kişiye karşı açılan davanın reddine karar verilmesi gerektiği- 7201 s. Kanun'un 35. maddesine göre tebligat yapılabilmesi için, davalıya daha önceden aynı adrese usulüne uygun şekilde bir tebligat yapılmasının şart olduğu-
Tebligat, bir davaya ilişkin işlemleri o davayla ilgili kişilere bildirmek için, mahkemelerce Kanuna uygun biçimde yapılan bir belgelendirme işlemi olduğundan, kanun ve Yönetmelik hükümlerinin en küçük ayrıntılarına kadar uygulanmasının zorunlu olduğu- Tebligat Kanunu ile yönetmeliğinde öngörülen şekilde işlem yapılmış olmadıkça tebliğ memuru tarafından yapılan yazılı beyanın onun mücerret sözünden ibaret kalacağı; belgelendirilmiş sayılamayacağı; nitekim, Kanunun ve yönetmeliğin belirlediği şekilde yapılmamış ve belgelendirilmemiş olan tebligatların geçerli olmayacağı-
Şirketin fesih ve tasfiyesine ve tasfiye memuru atanmasına karar verilmesinden sonra, borçlu şirketin, tasfiye memurları tarafından temsil edilmesi gerektiğinden, tasfiye memuru yerine kayyım tarafından borçlu şirket temsilcisi sıfatı ile şikayette bulunulmasının yasal düzenlemelere aykırı olduğu- Borçlu şirket adına ve şirket adresine tebliğ edilip usulsüzlüğü öne sürülen ödeme emri tebliğ tarihinden önce mahkeme dosyası üzerinden borçlu şirketi temsilen kayyım tayin edilip edilmediği, şirketin kayyımla temsil edilip edilmediği araştırılması ve araştırma sonucunda, tebligat tarihinde, borçlu şirketin kayyımla temsil edildiğinin belirlenmesi halinde, kayyım tayin edilen tarihten sonrası için borçlu şirkete ilişkin tebligatların, şirket kayyımına yapılması gerekeceğinden, bizatihi şirket adına ve adresine tebligat yapılmasının yok hükmünde olacağı-
Mahkemece, iddia ve dosya kapsamına göre; davalı aleyhine başlatılan iflas yoluyla takibin kesinleşmesine rağmen davalının borcunu ödemediği ve mahkemece çıkartılan depo emrini de yerine getirmediğinden, iflas şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verildiği-