Davalı-davacı kocanın işlediği hakaret suçundan ceza aldığı ve kesinleştiği, bu halde, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve evlilik birliğinin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizliğin mevcut olduğu, davacı- davalı kadının dava açmakta haklı olup, kadının boşanma davasının da kabulünün gerektiği-
Evlilik birliğinin, devamı eşlerden beklenmeyecek derecede, temelinden sarsılması tamamen davacının tutum ve davranışlarından kaynaklanmış olup, davalıya atfı mümkün hiçbir kusur gerçekleşmediğinden boşanma davasının reddedilmesi gerektiği-
Davacı tanığının beyanında geçen olaylardan sonra, tarafların barıştıkları ve bir hafta birlikte yaşadıkları anlaşıldığından; bu tarihten önceki olaylar affedilmiş, en azından hoşgörü ile karşılanmış olup, bu tarihten sonra da boşanmayı gerektirir yeni bir olayın varlığı kanıtlanamadığı ve terke dayalı bir boşanma davası da bulunmadığından; davanın reddedilmesi gerektiği-
Davacı-davalı kocanın güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu, eşini tehdit edip, hakaret ettiği, birlik görevlerini yerine getirmediği, davalı-davacı kadının da eşine hakaret ettiği, güven sarsıcı davranışlarının kanıtlanmadığı, bu halde kocanın daha fazla kusurlu olduğu, koca da boşanmayı talep etmekte haklı olup TMK.mad.166/2. şartları kocanın davası bakımından gerçekleştiğinden kocanın davasının da kabulü suretiyle karar verilmesi gerektiği-
Terk nedeniyle boşanmak istendiğinde mahkemenin TMK. mad. 166/1 'e dayanarak karar veremeyeceği-
Talep edilen miktar kadar tedbir nafakasına hükmedilmesi gerektiği- Davası kabul edilen davacı lehine yargılama giderlerine ve vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği- Velayeti davalı anneye tevdi edilen küçük için iştirak nafakasına hükmedilmesi gerektiği-
Eşine şiddet uygulayan ve güven sarsıcı davranışlar sergileyen davalı-davacı kocanın, eşine hakaret eden, birlik görevlerini yerine getirmeyen ve eşinin ailesinin müşterek konuta gelmesini istemeyen davacı-davalı kadına oranla daha fazla kusurlu olduğu, daha kusurlu tarafın da dava açabileceğinden kadının davaya itirazı hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğu, kocanın davasının da kabul edilmesi gerektiği ancak koca kadının davasında verilen boşanmaya kararını temyiz şumulü dışında bıraktığından karar kesinleşmiş olup kocanın boşanma davasının konusuz kaldığı-
Davalının zaman zaman eşine ve çocuklarına fiziki şiddet uyguladığı, eşine "mayası bozuk, sütü bozuk, şeytan tabiatlı " şeklinde sözler sarfettiği, bu yüzden davacının vücut bütünlüğü ve onurunun ağır biçimde zedelendiği, sağlığı ve ruhsal bütünlüğünün bozulduğu, bu bakımdan bu davranışlar pek kötü ve onur kırıcı davranış niteliğinde olup, TMK.mad.162.'deki boşanma sebebini oluşturduğu-
Davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmının TMK.mad. 166/1' de yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan, bir kısmının ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak beyanlar olduğundan davanın reddinin gerektiği-
Davalı-davacı kocanın birlik görevlerini yerine getirmediği, karısının doğumu ile ilgilenmediği, davacı-davalı kadının ise eşine hakaret ettiği, ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut olup koca dava açmakta haklı olduğundan kocanın davasının kabulü ile boşanmaya karar verilmesi gerektiği-