Üçüncü kişiye ikinci (şimdi; üçüncü) haciz ihbarnamesi gönderten alacaklıya, üçüncü kişinin birinci haciz ihbarnamesine yaptığı itirazın geç tebliğ edilmiş olması halinde, olumsuz tespit davasının davacı lehine sonuçlanması durumunda, davacı lehine yargılama gideri ve vekalet ücreti takdir edilemeyeceği–
Üçüncü kişinin -temerrüt faizi sorumluluğunun, ikinci (şimdi; üçüncü) ihbarname ile istenen ödemenin yapılması gereken tarihte yapılmaması ile başlayacağı–
Cevap dilekçesinde davayı reddeden davalı tarafından yargılama sırasında davayı kabul etmiş olması halinde, yargılama giderleri ve vekalet ücretinden sorumlu olacağı–
İİK. 89/III, c. 2’de öngörülen -15 günlük- olumsuz tesbit davası açma süresinin «hak düşürücü süre» olduğu–
«İkinci (şimdi; üçüncü) haciz ihbarnamesinin iptaline» ilişkin icra mahkemesi kararının kesinleşmesi ile, üçüncü kişiye ikinci (şimdi; üçüncü) haciz ihbarnamesi gönderilmesinin haksız olduğunun anlaşılması nedeniyle, süresi içinde olumsuz tesbit davası açmak zorunda kalan davacı yararına yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmesi gerekeceği–
Kural olarak, ileride doğması muhtemel bir hakkın haczi mümkün olmadığından, üçüncü kişiye «borçlunun, nezdinizde doğmuş ve doğacak hak ve alacakları üzerine haciz konulduğu» şeklinde haciz ihbarnamesi gönderilmesi halinde, üçüncü kişinin sorumluluğunun «haciz ihbarnamesinin kendisine ulaştığı tarihteki mevcut durumla sınırlı» olduğu–
Şirketlerce, hisse senedi yerine geçmek üzere çıkarılan ilmühaberlerin -kıymetli evrak sayıldığından- İİK’nun 88. maddesine göre -fiilen el konularak- haczedilebileceği–
İcra müdürünün, haciz edilmesi istenen hak ve alacağın «İİK. 82 gereğince haczedilmemesi gereken haklardan olduğu»nu ileri sürerek, kendiliğinden, birinci haciz ihbarnamesi gönderilmesi talebini reddedemeyeceği–
İİK. 89/III uyarınca, «takip borçlusu»na karşı değil, «takip alacaklısı»na karşı olumsuz tesbit davası açılabileceği–
İİK. 89/IV uyarınca üçüncü kişi aleyhine açılan tazminat davasında, icra mahkemesince «ara kararına rağmen defterlerini ibraz etmeyen üçüncü kişi aleyhine» tazminata hükmedilebileceği–