Davalı koca bağımsız hane temin etmeyerek tamamen kusurlu olup; boşanmaya neden olan olaylarda davacı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi ve buna bağlı olarak davacı kadının maddi tazminat ve yoksulluk nafaka taleplerinin reddedilmesinin isabetsiz olduğu-
Davalı-karşı davacının, cevap dilekçesindeki boşanmanın fer'isi niteliğindeki maddi (TMK.m.174/1) ve manevi (TMK.m.174/2) tazminat talepleri ve yoksulluk nafakası (TMK.m.175) isteğinin, harca tabi olmadığı-
Çalışmayan , ev hanımı olan kadının boşanmayla yoksulluğa düşeceğinin kabul edilmesi gerekeceği-
Kadına ait bir mesken ve bir büronun bulunduğu durumlarda bu taşınmazların değer ve gelirlerinin belirlenerek kadının yoksulluğa düşüp düşmeyeceğinin belirlenmesi gerekeceği-
Yoksulluk nafakası ve iştirak nafakası belirlenirken, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına bakılması gerekeceği-
Davacının çalıştığı, düzenli, sürekli ve asgari yaşam gereksinimlerini karşılamaya yeterli gelirinin bulunduğu durumlarda yoksulluk nafakasına hükmedilemeyeceği-
Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakimin, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına, geçimine, malların yönetimine ve çocukların bakım ve korunmasına ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden alacağı-
Bozmaya uyularak karar verilmiş olup, kadın lehine takdir edilen yoksulluk nafakasının ayrıca vekalet ücretini gerektirmeyeceği-