Maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşıldığından uygun miktarda tazminata hükmedilmesi gerektiği-
4722 s. K. mad. 1 dikkate alındığında olaya 743 s. TMK. hükümlerinin uygulanması gerektiği- Mahkemenin verdiği ilk karar sadece maddi tazminat yönünden bozulmuş, hükmün boşanma ve manevi tazminatın reddine ilişkin kısımlarının daha sonraki bir tarihte kesinleştiği gözetilmeden, davalı-karşılık davacı yararına manevi tazminata hükmedilmesinin isabetsiz olduğu-
Boşanma-Evliliğin İptali
Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında kadın lehine belirlenen maddi ve manevi tazminat az olup, hakkaniyet ilkesi ve BK. mad. 42,44 dikkate alınarak daha uygun maddi ve manevi tazminata karar verilmesi gerektiği- 
Davalı-davacı kocanın maddi tazminat isteği, kadına verdiği para ve kadını Almanya’ya getirmek için yaptığı masraflara yönelik olup; bu isteğin boşanmanın eki niteliğinde olmayıp nispi harca tabi olduğu-
Boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceği-
Davacının çalıştığı süreler hariç olmak üzere tedbir nafakasına hükmedilmiş, ancak tedbir nafakasının geçerli olmadığı sürenin başlangıç ve bitiş tarihleri belirtilmemiş olduğundan hükmün doğru görülmediği-