Kanun hükümlerinin, sadece kanunun lâfzına göre değil, hem lâfzına ve hem de ruhuna göre yorumlanması ve kanunun lâfzına dayanılarak, konuluş maksatlarına aykırı sonuçlara varılmasına meydan bırakılmaması gerekeceği hakkında İçtihadı Birleştirme Kararı-
Kanunun hükmünün manasını tayin etmekte ilk esasın, metnin meydana geldiği sözlerden çıkan mana olduğu, ancak bu şekilde metne verilmesi gereken mananın hükmün kanuna konulmasıyla güdülen gayeye aykırı neticeler doğuracak olduğu takdirde, lafzından çıkan mana yerine, kanunun ruhundan çıkan manaya göre hüküm verilmesi gerekeceği, bu durumun, Medeni Kanunun birinci maddesinde kabul edilen, «kanunun lafzıyle ve ruhiyle temas ettiği bütün meselelerde tatbik olunacağı» kaidesinin neticelerinden olduğuna dair İçtihadı Birleştirme Kararı-
Medeni Kanunumuzun birinci maddesine göre kanunun yorumunda, lafzı kadar ruhunun da esas teşkil edeceği, her hükmün lafzının ruhu ile kontrol edilmesi gerekeceğine dair İçtihadı Birleştirme Kararı-
«MK.’nun 534 ve 535. maddelerinde sözü geçen vasiyetname altına tanıklar tarafından yazılacak şerhlerin mutlaka tanıkların el yazıları ile olmasının gerekli olmadığı»na dair İçtihadı Birleştirme Kararı-