davanın esastan reddine karar verilmiş ve karara karşı davacılar vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuşsa da, dava değerinin 2022 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL'nin altında kaldığı anlaşılmakla anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması miktar itibariyle mümkün bulunmadığından davacılar vekilinin temyiz başvurusunun miktardan reddine karar vermek gerektiği-
HMK M. 46'ya dayalı tazminat istemi- Dava değeri 2022 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL’nin altında kaldığından, temyiz yoluna başvurulmasının miktar itibariyle mümkün bulunmadığı-
Hâkimlerin sorumluluğunu düzenleyen HMK 46 vd. gereğince, dairelerin ilk derece mahkemesi sıfatıyla karar verdiği ve temyiz incelemesini Hukuk Genel Kurulunun yaptığı işlerde duruşmalı olarak temyiz incelemesi yapılacağı konusunda açık bir düzenleme yer almadığı- Hukuk Genel Kurulunun incelemesine tâbi işlerde ayrık ve açık bir düzenleme olmadığı sürece duruşmalı inceleme yapılmasının olanaklı görülmediği- Davacı aynı olaydan kaynaklanan zarar nedeniyle davalı Hazineye karşı olan birden fazla talebini (maddi ve manevi tazminat) aynı davada birleştirdiğinden (objektif dava birleşmesi), taleplerin her biri ayrı dava olmakla birlikte, tek bir eylemden kaynaklandığından ve görünüşte tek bir hüküm bulunduğundan temyizde kesinlik sınırının tespiti için temyiz edilen maddi ve manevi tazminat tutarlarının toplamının esas alınması gerektiği- "Davanın maddi ve manevi tazminat istemini içerdiği, her iki istemin davaların yığılmasına konu olsa bile, her birinin ayrı dava olma özelliğini yitirmediği, maddi ve manevi tazminat istemlerinin ayrı kalemler olduğu, çoğu zaman tahkikatlarının ve delillerinin toplanma aşamalarında da farklılık bulunduğu, maddi ve manevi tazminata hükmedilebilme koşullarında da farklılık olduğu, maddi ve manevi tazminat taleplerinin iki ayrı dava olduğu, kesinlik sınırının belirlenmesinde maddi ve manevi tazminat miktarlarının ayrı ayrı değerlendirilmesi gerektiği" şeklindeki görüşün HGK çoğunluğunca benimsenmediği-
Davacının vefatı sonrasında davaya dâhil edilen mirasçıları, vekilleri aracılığıyla verdikleri dilekçe ile dava dilekçesinde talebin sehven muvazaa iddiasına konu taşınmazın tüm satış bedeli üzerinden gösterildiğini oysa murislerinin ancak taşınmazdaki hissesi oranında talepte bulunabileceğini, buna göre dava değerinin 43.333,00 TL olduğunu açıklamış ve ıslah dilekçesiyle de bu tazminat istemleri yanında terditli olarak saklı pay oranında tenkis talep etmiş olduğundan, dâhili davacılar tarafından dava değerinin 43.333,00 TL olarak sınırlandığı ve bu tutar Bölge Adliye Mahkemesinin direnme kararını verdiği 18.12.2019 tarihi itibarıyla kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL'nin altında kaldığından temyiz dilekçelerinin reddi gerektiği-
Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun'un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun'un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Davacı işçinin emekliliği sebebiyle iş sözleşmesi dava tarihi itibarıyla sona erdiğinden davacının başlangıçtan itibaren davalı Kurum işçisi olduğuna dair tespitin ileriye yönelik sonuç doğurmayacağı- Fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilerek hüküm altına alınan dava konusu ilave tediye alacağının toplam miktarı 44.418,22 TL olup bu tutar, Bölge Adliye Mahkemesinin direnme kararını verdiği 06.07.2023 tarihi itibarıyla kesinlik sınırı olan 238.730,00 TL'nin altında kaldığından temyiz başvurusunun reddi gerektiği-
İptali istenen devre mülk sözleşmesinde, sözleşmenin geçerli olduğu süre boyunca uygulanacak nitelikte aylık aidat ödenmesi gibi düzenlemeler mevcut olduğundan, dava konusu talebin ileriye etkili sonuç doğuracak şekilde bir muarazanın giderilmesi niteliği de taşıdığı ve bu nedenle yalnızca sözleşme bedeli üzerinden değerlendirme yapılarak kararın miktar itibarıyla kesinlik sınırı altında olduğu sonucuna varılamayacağı- Davacının bir başka tesiste konaklaması zilyetliğin devri niteliğinde sayılıp sayılamayacağı, bu konaklamanın hediye tatil hakkı olarak sunulduğu, davalının bir anlamda tüketiciyi sözleşme yapmaya ikna etmek için kullandığı bu yöntemin davalıyı teslim borcundan kurtarmayacağı ve bunun zilyetliğin devri anlamını taşımadığı- "Neredeyse tüm dava türlerinin temelinde bir muarazayı giderir şekilde tespit hükmü içerdiği, bu durumun dava konusu işe değeri para ile ölçülemez iş niteliği kazandırmadığı, somut olayda taraflar arasında aidat ödemelerine ilişkin bir ihtilafın da bulunmadığı, mahkemenin davanın kabulü yönünde vereceği hükmün aslolarak gösterilen dava değeri kadar bir alacaktan ibaret olduğu, kabul kararının aynı anda ifa kuralı gereğince zorunlu bir sonucu olarak tesis edilmesi gereken tapu iptal yönündeki hükmün de kesinlik sorununu ortadan kaldırmayacağı, herhangi bir tapu iptal ve tescil davasında dahi kural olarak taşınmazın dava tarihindeki rayiç değerine göre istemin kesinlik sınırı altında kalıp kalmadığının tespit edilmesi gerektiği, BAM'ın bozma öncesi kesin olarak karar vermesinde ve ek kararla temyiz dilekçesini reddetmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı" şeklindeki görüşün HGK çoğunluğunca benimsenmediği-
Davacının kullanım hakkını bir başkasına kiralaması ve bir başka tesisten istifade etmiş olmasının 6502 sayılı Kanun’un 50/9 uncu maddesi ve Devre Tatil ve Uzun Süreli Tatil Hizmeti Sözleşmeleri Yönetmeliği’nin 15/3 üncü maddesi anlamında zilyetliğin devri niteliğinde sayılıp sayılamayacağı, resmî devir ile geçerli hâle gelen sözleşmede fiili teslimin de sağlandığı ve sözleşmenin iptali için haklı neden sunulamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinin yerinde olup olmadığı- "Davacının kullanım hakkını kiraladığı" savunmasına süresinde dayanmayan davalının bu olguya ilişkin delilini savunmanın değiştirilmesi ve genişletilmesi yasağına aykırı şekilde istinaf incelemesi aşamasında sunması halinde, savacı tarafça bu duruma açıkça muvafakat edilmediğine göre söz konusu belgenin delil olarak tartışılması ve hükme esas alınamayacağı- "İptali istenen sözleşme bedeli 23.730,00 TL olup bu miktar 2021 yılı için 78.630,00 TL olan temyiz kesinlik sınırının altında olduğundan, bölge adliye mahkemesinin ek karar ile temyiz talebini reddetmesi yerinde olduğu" şeklindeki görüşün HGK çoğunluğunca benimsenmediği-
Boşta geçen süre ücretine esas alınan ücrete ilişkin olduğu ve hüküm altına alınan toplam alacak miktarı dahi 166.251,24 TL olup bu tutar, Bölge Adliye Mahkemesinin direnme kararını verdiği 15.02.2023 tarihi itibarıyla kesinlik sınırı olan 238.730,00 TL'nin altında kaldığından temyiz dilekçesinin reddi gerektiği-