Davacının maddi tazminat isteğinin, Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi anlamında boşanmanın eki niteliğinde olmadığından ayrıca harca tabi olacağı–
Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığının anlaşılmasına nazaran kadın yararına hükmolunan manevi tazminatın az olacağı–
Mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafından, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceği-
Davacının, davalı ile birlikte edindikleri taşınmaz sebebiyle tazminat isteminin Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi anlamında bulunmadığı, Türk Medeni Kanunun 202-241. maddelerine göre edinilmiş mal rejimlerinin tasfiyesi içeriğini taşıdığı-
Boşanma davalarında, MK. 4’deki «hakkaniyet ilkesi» ile BK. 44 (şimdi; TBK. mad. 52) ve 49. (şimdi; TBK. mad. 58) maddeleri nazara alınarak, uygun miktarda maddi/manevi tazminata hükmedilmesi gerekeceği-
Davalı tarafından talep edilen tazminatın ne kadarının, maddi, ne kadarının manevi tazminat olduğunun davalıya sorulması, sonucu uyarınca karar verilmesi gerekeceği–
Evliliğin gerçekleştirilmesi amacıyla örf ve adet gereği yapılan harcamaların, boşanma davasında maddi tazminata konu olamayacağı–
Boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceği–
Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda eşit kusurlu eş yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilemeyeceği–