30.04.2019 tarihli ilk derece mahkeme kararının tarafların yüzüne karşı verildiğinin, borçlu vekilinin işbu karara karşı 01.05.2019 tarihli süre tutum dilekçesi sunduğunun, ayrıca kararın borçlu vekiline 08.05.2019 tarihinde tebliğ edildiğinin ve sonrasında borçlu vekilinin 14.05.2019 tarihli ayrıntılı istinaf başvuru dilekçesini sunduğunun, bu durumda, borçlu tarafından, ilk derece mahkeme kararına karşı süresi içerisinde istinaf yoluna başvurulduğunun anlaşıldığı, o halde, Bölge Adliye Mahkemesince borçlunun şikayetine yönelik istinaf başvurusunun esası incelenerek, oluşacak sonuca göre olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gerekeceği-
Takipte işleyecek faiz oranı tahsil tarihine kadar devam edeceğinden bu aşamada miktarın kesin olarak belirlenemeyeceği, bu nedenle istinaf başvurusunun esastan incelenmesi gerekeceği-
Anayasa Mahkemesi tarafından verilen hak ihlali kararının başvuru yapılan dosyaya özgü olduğu, genel mahkemede yargılama yapan diğer mahkemeleri bağlamayacağı, somut olayda istinaf ve temyize gelen alacaklının Anayasa Mahkemesi'ne bireysel başvuru hakkını kullanmadığı bir başka deyişle kendisi hakkında hak ihlali kararı verilmediği anlaşılmakla, yazılı şekilde hüküm tesisinin isabetsiz olduğu-
Hacizde İİK m. 97 ve 99 uygulanmasına yönelik şikayet taleplerine ilişkin verilen ilk derece mahkemesi kararlarında istinaf ve temyiz yolu açık olduğu- İcra müdürlüğünce haczin İİK m. 97 uyarınca yapılmasına karar verilip, prosedür gereği dosyanın icra mahkemesine, takibin devamı ya da durdurulması konusunda bir karar verilmesi için gönderildiğinde, icra mahkemesince yapılacak değerlendirmede, haczin İİK m. 99 uyarınca yapılmış olduğu sonucuna ulaşılması halinde, icra müdürlüğünün talebinin reddi ile İİK. m. 99 uyarınca işlem yapılması için dosyanın icra müdürlüğüne gönderilmesine karar verilmesi gerektiği-
İcra İflas Kanununa 5311 sayılı Kanunla eklenen geçici 7. maddesine göre; bölge adliye mahkemelerinin 26/09/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar İcra İflas Kanunu'nun bu kanunla yapılan değişiklikten önceki temyiz ve karar düzeltmeye ilişkin hükümlerinin uygulanacağı- İncelemeye konu mahkeme kararının ise, bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra olup, 5311 sayılı Kanunla değişik İİK'nun 363. maddesi gereğince kanun yolu olarak öncelikle istinaf yoluna tâbi bulunduğu-.
Somut olayda, icra mahkemesince kararı istinaf yoluna başvurana 02/11/2017 tarihinde tefhim edildiği halde, istinaf dilekçesinin belirli süre geçirildikten sonra, 15/02/2018 tarihinde verilip kaydettirilmiş olduğu- O halde, Bölge Adliye Mahkemesince, İİK'nun 365/1-son maddesi gereğince alacaklının istinaf isteminin süre aşımından reddine karar verilmesi gerekirken, Mersin 1. İcra Hukuk Mahkemesinin 02/11/2017 tarih ve 2017/715 Esas-2017/1246 Karar sayılı istinaf talebinin reddine ilişkin ek kararının kaldırılmasına karar verildikten sonra alacaklının istinaf başvurusunun kabulü ile işin esasının incelenerek HMK'nun 353/1-b-2 maddesi gereğince Mersin 1. İcra Hukuk Mahkemesinin 02/11/2017 tarih ve 2017/715 Esas-2017/1246 Karar sayılı kararının kaldırılmasına karar verilmesi isabetsiz olup anılan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasının isabetli olduğu-
Şikayete konu ihale tarihinden önce, Asliye Hukuk Mahkemesi'nin itirazın iptaline ilişkin kararının temyizen bozulduğu görülmüş olup ihaleye konu taşınmazın bu aşamadan sonra satışının mümkün olmadığı, ihale ve şikayet tarihlerinden sonra verilen itirazın iptali kararı ve bu kararın onanmasının şikayete konu ihale yönünden geriye etkili sonuç doğurmayacağı- Taraflara tefhim edilen kısa karar ile şikayetin reddine karar verildiği, gerekçeli kararda ise şikayetin reddi ile birlikte borçlu aleyhine ihale bedelinin % 10’u oranında para cezasına hükmedilerek kısa karar ile gerekçeli karar hüküm fıkraları arasında çelişki yaratılmasının da isabetli bulunmadığı-
İcra hukuk mahkemesince verilen kararının borçlular vekilinin yüzüne karşı verilmesi üzerine, borçlular vekilince kararın istinaf edildiğine ilişkin süre tutum dilekçesinin yasal 10 günlük süre içerisinde sunulduğu, gerekçeli istinaf dilekçesinin ise verilmediği görülmekle beraber, "muhatabın geçici mi yoksa daimi olarak mı adreste olup olmadığı" ve "geçici bulunmama sebebi ve tevziat saatlerinden sonra gelip gelmeyeceği" hususu tevsik edilmeden yapılan gerekçeli kararın tebliğinin usulsüz olduğu (Teb. K. 21/)- Süresi içerisinde süre tutum dilekçesi sunarak istinaf talep eden borçlular vekiline gerekçeli kararın tebliği usulsüz olduğundan, borçlular vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenlerin, ayrıntılı istinaf nedenleri olarak kabulü ile istinaf incelemesi yapılması gerektiği-
-İİK.128/a kapsamında kıymet takdirine itiraz niteliğinde olmayan- İcra müdürlüğünce İİK. 24'e göre takibe konu edilen ilam konusu menkulün değerinin tespitine ilişkin şikayet üzerine icra mahkemesince verilen kararının temyizi kabil olduğu-
HMK'nin 321.maddesinde belirtilen şekilde hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte tefhim edilemediği hallerde gerekçeli kararın mutlaka taraflara tebliğ edilmesi gerektiği- İİK. 363/1 uyarınca icra hukuk mahkemelerince verilecek kararların temyiz süresinin tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren 10 gün olduğu- Maddedeki “tefhim” kavramının "hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklandığı hal" olarak anlaşılmasının zorunlu olduğu- Bu nedenle, yukarıda açıklanan nitelikte bir tefhim varsa temyiz süresinin tefhim tarihinden itibaren, aksi halde gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlayacağı-