TMK'nun 236/1. fıkrasında her eşin diğer eşe ait artık değerin yarısı üzerinde hak sahibi olacağı ve alacakların takas edileceği düzenlenmiş olup; ancak, takas yapılabilmesi için davalının bunu ileri sürmesi ve davacı adına bulunan mal ve eşyaların takasa tabi tutulması konusunda isteğinin bulunması gerekeceği-
Davalı kocanın birlik görevlerini yerine getirmediği, eşini ailesiyle birlikte oturmaya zorladığı; bununla birlikte davalı kocanın eşine fiziki şiddet uyguladığı ve hakaret ettiğine ilişkin yeterli delilin mevcut olmadığı, kocanın sabit kabul edilen ve boşanma sebebini oluşturan bu kusurlu davranışların, kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde olmadığı, bu nedenle davacı kadın yararına manevi tazminata hükmedilemeyeceği-
Ziynet eşyaları hakkındaki davasını kanıtlayamayan davalı-davacı kadına yemin teklif etme hakkı olduğu hatırlatılarak teklif edildiği ve koca tarafından kabul edildiği takdirde HMK. mad. 228-238 uyarınca yeminin eda ettirilmesi ve gerçekleşecek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği- 
Mehir senedinin TBK'nın 288. maddesinde düzenlenen bağışlama vaadi niteliğinde olduğu-
Ziynet eşyalarının kadının üzerinde olduğu kabul edileceği ve davacının, dava konusu ziynet eşyasının varlığını, evi terk ederken bunların zorla elinden alın­dığını ve götürülmesine engel olunduğunu, evde kaldığını, ispat yükü altında olacağı-
Mahkemece, davacının talebinin yedi sıra altından oluşan bileklik yönünde olduğu gözetilmeksizin, davacının talebini aşar şekilde onyedi sıra altından oluşan bilekliğin bedelinin davacıya iadesine karar verilmesinin doğru olmadığı-
Davalı-davacı kadının açmış olduğu ziynet alacağına yönelik dava reddedildiği halde, davacı-davalı koca yararına nisbi vekalet ücreti takdir edilmemiş olmasının doğru olmadığı-
Direnme yolu ile Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık; boşanmaya sebep olan olaylarda erkek eşten kaynaklanan kusurlu davranışlara karşılık kadın eşin evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedenine dayalı boşanma davası kabulünün gerekip gerekmediği-
Mahkemece, TMK'nun 230. maddesi gereğince, kişisel malın, taşınmazın alım tarihindeki değerine olan oranı belirlenerek,bu oran ile dava konusu taşınmazın, karar tarihine en yakın tarihteki değerinin çarpımı sonucunda elde edilecek miktar, davalının kişisel malı olarak karar tarihine en yakın tarihteki değerden (tasfiye tarihindeki değer) düşülerek kalan miktarın yarısına katılma alacağı olarak karar verilmesi gerekeceği-
Türk Medeni Kanunu’nun 6.maddesi hükmü uyarınca kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her birinin hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlü olduğu-

İpucu: Bu sayfada "etiketlenmiş" içerikleri görüntülemektesiniz. Arama sonucu sayfasında daha fazla sonuca erişebilirsiniz. İlgili kavramı tüm sitede aratmak ve bu sonuçları görüntülemek için lütfen tıklayın.