Borçlu şirket ile istihkak iddiasında bulunan şirketin ortaklarının aynı kişiler veya aynı soyadını taşıyan kişiler olması ya da temsilcilerinin aynı kişi olması halinde şirketler arasında «organik bağ» bulunduğu ve dolayısıyla bunlar arasındaki -devir, satış, kira gibi- işlemlerin -kural olarak- alacaklardan mal kaçırmaya yönelik muvazaalı işlemler olarak kabulü gerekeceği–
Borçlu ile üçüncü kişi arasındaki ticari ilişkinin “işletme devri” niteliğinde olması ve İİK.’nun 44. ve TTK.’nun 202. maddesindeki koşulların yerine getirilmemiş olması halinde işletmeyi devir alan üçüncü kişinin TBK.’nun 202. maddesi uyarınca işletmenin borçlarından sorumlu olacağı-
Faturanın, akdi ilişkinin varlığını kanıtlamak açısından tek başına yeterli ve güçlü bir delil olarak kabul edilemeyeceği-
İİK’nun 99. maddesinden yararlanılarak tasarrufun iptali davası açılamayacağı- Dava konusu haczin yapıldığı yerin ticaret sicili kayıtlarına göre borçlu şirketin faaliyet adresi olarak görünüyor olması halinde, üçüncü kişi şirketin burasının devraldığı farz olunarak İİK.’nun 44 ve TBK.’nun 202. maddeleri uyarınca davalı üçüncü kişi şirketin şirket borçlarından sorumlu olacağı, alacaklının açtığı istihkak davasının kabulüne (yani alacaklının “3. Kişinin istihkak iddiasın”ın reddi konusundaki talebinin kabulü) gerekeceği-
Haczin, borçluya ödeme emrinin tebliğ edildiği adreste yapılmış olması halinde İİK.’nun 97/a maddesindeki “mülkiyet karinesi”nin borçlu dolayısıyla alacaklı yararına sayılacağı-
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 20/d maddesine uygun şekilde noterde düzenlenen sözleşme ile, iyiniyetle aracı satın almış olan kişinin mülkiyeti kazanacağı, mülkiyetin alıcıya geçmesi için trafik sicilinde aracın alıcı adına tescilinin -tescil işlemi «açıklayıcı» bir işlem olup, satışın geçerliliğini etkileyici nitelikte «kurucu» bir işlem olmadığından- zorunlu olmadığı–