İhtiyati haczin geçici bir hukuki koruma tedbiri olduğu- İhtiyati haciz kararı verilebilmesi için esas hakkında kesin bir kanaat oluşmasına gerek bulunmadığı gibi tam bir ispat aranması da gerekmediği- İhtiyati haczin, davacı alacağının tahsilini garanti altına almak için davalıların mallarına geçici olarak el konulması olduğu- Tasarrufun iptali istemine ilişkin olduğu, tasarrufun iptaline ilişkin davalarda geçici hukuki koruma yolu olarak sadece ihtiyati haciz talep edilebileceğinin benimsendiği, dava konusu taşınmazların, mal kaçırma kastı ile dava dışı borçlu şirketin yönetim kurulu başkanı ve müteselsil kefil sıfatıyla sözleşmede imzası bulunan davalı borçlu tarafından, akraba ve tanıdıkları olan diğer davalılara devredildiği iddiasıyla eldeki davanın açıldığı ve ihtiyati haciz kararı verilebilmesi için davanın tam olarak ispatlanması gerekmediği, yaklaşık ispat koşullarının gerçekleştiği, davacının dava açmakta haklı olup olmadığının yargılamayı gerektirdiği, ihtiyati haciz için davaya ilişkin tüm koşulların ispatlanmasının beklenemeyeceği- Bu tür davalarda, kanunda aranan ön koşulların bulunması halinde, kıyasen İİK'nin 278, 279 ve 280. maddelerinde yazılı iptal şartlarının bulunup bulunmadığı araştırılacağından ve henüz bu yönlere ilişkin yargılama yapılıp deliller toplanmadığından, yaklaşık ispatın gerçekleştiği nazara alınarak mahkemece -teminatsız- ihtiyati haciz talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken reddi doğru görülmediği-