2. HD. 24.06.2019 T. E: 1945, K: 7602-
2. HD. 24.06.2019 T. E: 4162, K: 7610-
İstinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince, davalı-davacı erkek tarafından açılan birleşen davada tanık deliline dayanılmadığı, mahkemece tanıklar dinlenerek davacı-davalı kadına kusur yüklenilemeyeceği ve bu kusur belirlemesine bağlı olarak erkeğin manevi tazminat talebinin kabulünün doğru olmadığı gerekçesiyle manevi tazminata ilişkin paragrafın hüküm fıkrasından çıkarılmasına karar verilmiş olmasına rağmen, davacı-davalı erkeğin manevi tazminat talebi hakkında olumlu olumsuz bir karar verilmemiş olmasının doğru olmadığı-
Türk Medeni Kanunu’nun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı-davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekeceği- Yapılan yargılama ve toplanan delillerden davalı-karşı davacı erkeğin kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında davalı-karşı davacı erkeğin fiili ayrılık döneminde, davacı- karşı davalı kadının doğumu ile ilgilenmediği gibi ortak çocuğu bir kere dahi görmediğinin anlaşıldığı, davalı-karşı davacı erkeğin bu kusurlarının, davacı-karşı davalı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği-
Mahkemece idrak çağında olan ortak çocuğun velayeti konusunda mahkemece dinlenilerek, tarafların sunduğu ""Velayetin tevdi hakkında dava açılması halinde kadın tarafından bu talebin kabul edileceği" şeklindeki protokol ve toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek velayet konusunda bir karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar vermek gerekeceği- Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakasının az olduğu, mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekeceği- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu-
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davalı kadına kusur olarak yüklenilen “Eşinin hastalığında eve gelmediği” vakıası aynı tarihlerde kadının da ayağının kırılması ve kendisinin de bakıma muhtaç olması nedeniyle ispatlanamadığının, yine kadına kusur olarak yüklenilen “ Annesinin evine gittiğinde ve kaldığında eşine haber vermediği” vakıasına ise erkek tarafından dayanılmadığının anlaşıldığı, ispatlanmayan ve dayanılmayan vakaıların kadına kusur olarak yüklenilemeyeceği- Boşanmaya neden olaylarda davalı kadın az kusurlu olup, erkeğin kusurlu davranışları kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder nitelikte olduğu gibi, kadının boşanma sonucu eşin maddi desteğinden yoksun kalacağı, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1., 2. maddesi koşullarının kadın yararına oluştuğu-
Ziynet alacağının misli eşya olması nedeniyle aynen iade talebinin de kabulüne karar verilmesi gerekeceği-
2. HD. 20.06.2019 T. E: 4073, K: 7501-
2. HD. 20.06.2019 T. E: 1697, K: 7510-
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; mahkemece belirlenen ve gerçekleşen kusurlu davranışların yanında davalı-karşı davacı erkekten kaynaklanan nedenlerle cinsel birlikteliğin sağlanamadığının anlaşıldığı, gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya neden olan olaylarda erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekeceği- Davalı-karşı davacı erkek ağır kusurlu olup bu kusurlu davranışların aynı zamanda davacı-karşı davalı kadının kişilik haklarına saldırı niteliği taşıdığı, davacı-karşı davalı kadın yararına Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. maddesi koşullarının somut olayda gerçekleştiği-