Kocanın eşine hakaret ettiği, fiziksel şiddet uyguladığı, kadının da güven sarsıcı davranışlar içine girdiği ve evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğu; taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabit olduğu; davalının, ticari işlerinin bozulmuş olmasının, evlilik birliğinin gerektirdiği yükümlülük ve sorumluluktan kaçınmasına imkan veren bir durum olarak görülemeyeceği; davalı-davacı kadın da dava açmakta haklı olduğu; bu şartlar altında eşleri birlikte yasamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre kadının davasının da kabulü ile boşanmaya karar verilmesi gerektiği- Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına, geçimine, malların yönetimine ve çocukların bakım ve korunmasına ilişkin geçici önlemleri re'sen almak zorunda olduğundan; tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı-davacı kadın ile yanında bulunan müşterek çocuk yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerektiği-
Davacı-davalı kocanın eşine karşı şiddet uyguladığı ve ona hakaret ettiği, davalı-davacı kadının ise kocasına hakaret ettiği, kocanın ağır kusurlu olduğu; ancak kocanın davası yönünden TMK'nun 166/2. maddesi koşullarının oluştuğu,kocanın dava açmakta haklı olduğu, boşanmaya karar verilmesi gerektiği-
Davacı kocanın eşine şiddet uyguladığı; ve birlikte yaşamaktan kaçındığı, davalı kadının ise hastalığı sırasında kocası ile ilgilenmediği, eşinden habersiz taşınmazını satarak mali konularda güven sarsıcı davranışlar içerisine girdiği ve birlikte yaşamaktan kaçındığı, bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizliğin mevcut ve sabit olduğu-
Davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmının TMK.mad.166/1'de yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan, bir kısmının ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak beyanlar olduğundan boşanma davasının reddi gerektiği- Davacıya ait ziynet eşyalarının davalı tarafından alınıp bozdurularak harcandığı hususu kanıtlanamadığından ziynetlere yönelik davanın reddedilmesi gerektiği-
Davalının eşine fiziki şiddet uyguladığı anlaşılmakla, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik sabit olduğundan mahkemece boşanmaya karar verilmesi gerektiği-
Dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmının Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmının ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibaret olduğu-
İlk davanın kocanın birlikte yaşamaktan kaçınmak suretiyle birlik görevlerini yerine getirmediğinden reddedildiği, daha sonra yeni olay meydana gelmediği,kadının her iki davada kusurlu davranışının kanıtlanamadığı, kocanın davranışının kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eden bir kusurlu davranış niteliğinde olmayıp TMK'nun 174/2.maddesi koşulları oluşmadığından, kadının manevi tazminat talebinin reddedilmesi gerektiği-
Davalı tarafından davacıya karşı açılan ve TMK. mad. 166/1-2'ye dayanan boşanma davası esastan reddedilerek kesinleştiği- Bu ret kararının, sözü edilen dava tarihine kadar "kadının evlilik birliğini temelinden sarsacak nitelikte bir kusurunun bulunmadığı" konusunda kesin hüküm teşkil edip, öncesindeki olaylardan dolayı kadına artık kusur yüklenmenin mümkün olmadığı- Taraflar reddedilen davanın açıldığı tarihten sonra da bir araya gelip yaşamadıklarından, bu dönemde de davada, davacının kusurlu kabul edilmesini gerektirecek yeni bir olayın olmadığı- Mahkemece davacıya kusur yüklenmesi ve koca ile aynı oranda kusurlu kabul edilmesi doğru olmadığı ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı kadının maddi tazminat (TMK. mad. 174/1) talebinin reddine karar verilmesinin isabetsiz olduğu-
Davalı-davacı kocanın eşine şiddet uyguladığı, davacı-davalı kadının da güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu, davacı-davalı kadının da kusurlu olduğu, bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut olup kocanın davasının da kabul edilmesi gerektiği-
Davacı-karşı davalının, kazancını götürüp annesine verdiği, eşinin ve evinin ihtiyaçlarını karşılamadığı, tartışmaları sırasında eşine sinkaflı sözler sarfettiği, bu suretle onu aşağılayıcı söz ve davranışlarda bulunduğu ve annesiyle birlikte oturmaya eşini zorlamak için müşterek konuttaki eşyaları götürüp depoya koyduğu, ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut olduğundan boşanmaya karar verilmesi gerektiği-