«Madde 220- Madde İsviçre Medenî Kanununun 198 inci maddesinde olduğu gibi, yasa gereği kişisel mallardan sayılan değerleri düzenlemektedir.

Maddenin (1) numaralı bendinde eşlerin sadece kişisel kullanımına yarayan eşya kişisel mal sayılmıştır. Eşlerin giysileri, saati, çantası, spor alet ve malzemeleri, ziynet eşyası bunlara örnek verilebilir. Bunlar evlilik birliğinin baş-langıcında mevcut olabileceği gibi karşılıksız olarak sonradan da edinilmiş ola-bilir. Hatta, karşılığı edinilmiş mallardan da ödenmiş olabilir. Ancak bu hâlde diğer eşin denkleştirme isteminde bulunması hakkı saklıdır.

Maddenin (2) numaralı bendinde eşlerin edinilmiş mallara katılma rejiminin başlangıcında sahip oldukları veya bu rejimin kurulmasından sonra miras yoluyla ya da herhangi bir şekilde karşılıksız kazanma yoluyla elde ettiği tüm malvarlığı değerleri kişisel mallardan sayılmıştır.

Maddenin (3) numaralı bendi, eşin kişisel durumu gözönünde tutulmak suretiyle ödendiği, onun acı, üzüntü ve ızdırabı sonucu tamamen kişisel nitelikteki zararlarının karşılığı olduğu gözönünde tutulmak suretiyle, manevî tazminat alacaklarının da kişisel mal olduğunu kabul etmiştir.

Maddenin (4) numaralı bendinde, tüm kişisel malların herhangi bir şekilde el ya da şekil değiştirmesi hâlinde, onun yerine geçen ikame değerlerin de kişisel mal olacağı kabul edilmiştir. Bir malın tahrip edilmesi dolayısıyla elde edilen sigorta tazminatı veya sair tazminat ya da kamulaştırma karşılığı olarak ödenen meblağ buraya girer.»

‘Madde 182- Yürürlükteki kanunda bu maddeyi karşı-layan bir hüküm yoktur. Maddede, edinilmiş mallara katılma rejiminde hangi malların kanunen kişisel mal sayılacağı belirtilmektedir.

Birinci bentte, eşlerden birinin yalnız kişisel kullanımına yarayan eşya kişisel mallardan sayılmıştır. Bu eşya yürürlükteki 183. maddede mahfuz mallar olarak belirtilen şeylerdir.

İkinci bentte sayılan eşya, mal rejiminin başlangıcında eşlerden birine ait bulunan veya kendisine sonradan miras yoluyla kalan ya da eşin karşılıksız olarak elde ettiği mallardır.

Üçüncü bentte kişiye sıkı sıkıya bağlı bir hak olması bakımından manevî tazminat alacakları kişisel mal sayılmıştır.

Dördüncü bentte kişisel malların yerine ikame edilen mallar ve değerler de kişisel mal sayılmıştır. İkame edilen mal, satılan malın bedelinde olduğu gibi doğrudan doğruya sözko-nusu olabileceği gibi, tahrip edilen bir malın yerine geçen sigorta bedeli veya kamulaştırma sonucu elde edilen bedeldeki gibi dolayısıyla da sözkonusu olabilir.’:

«B. Kişisel mallar

Madde 182- Aşağıda sayılanlar kanunen kişisel maldır:

2) Eşlerden birinin yalnız kişisel kullanımına yarayan eşya,

3)Mal rejiminin başlangıcında eşlerden birine ait bulunan veya bir eşin sonradan miras yoluyla ya da herhangi bir şekilde karşılıksız olarak elde ettiği mallar,

4)Manevi tazminat alacakları,

5)Kişisel malların yerine ikame edilen mallar.»