• 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk Ve Usul Hukuku Hakkında Kanunda Yer Alan Madde Gerekçesi

    2675 sayılı Kanunun 43 üncü maddesini kısmen karşılamaktadır.

    Milletlerarası tenfiz hukukunda, milletlerarası veya yabancı hakem mahkemelerinin kararlarının tanınması ve tenfizinde, hakem kararının taraflar için "bağlayıcı (binding)" olması, o kararın tanıma ve icrası için yeterli kabul edilmekte, ayrıca ilgili devlet hukukuna göre kesinleşmiş ve icra kabiliyeti kazanmış olması aranmamaktadır. Bu gelişmeye uygun olarak, milletlerarası hakem kararlarının tanınması ve tenfizini kolaylaştırmayı hedef alan ve milletlerarası hakem kararlarının tanınması ve tenfizinde genellikle tek başına kullanılan, hakem kararlarının "taraflar için bağlayıcı olması" şartı, maddenin birinci fıkrasına eklenmiştir.

    Maddenin ikinci fıkrasında yer alan "ikametgâh" deyimi, Türk Medenî Kanunu ile uyum sağlanması amacıyla "yerleşim yeri" olarak değiştirilmiştir.