Bilirkişi raporuna göre, dava dışı kişi ile davalı şirket arasındaki ticari ilişkinin davacıya ait şahıs firması üzerinden gerçekleştirileceği hususunun önceden davalı tarafından bilindiği, ticari ilişkinin yasal kayıtlar ölçüsünde davacı üzerinden gerçekleştiği, davalı tarafça da inkar edilmeyen ticari ilişki kapsamında davalıya verilen ürünler nedeniyle ticari kayıtlarda varlığı görülen alacağı talep hakkı davacıya ait bulunduğundan davalının husumet itirazının yerinde olmadığı, davacı ile davalının alacaklı olduğunu ifade ettiği kişinin farklı kişiler olduğu, davalının “hizmet nedeniyle görevi kötüye kullanma”, “güven ilişkisinin suistimali suretiyle maddi zarara uğratılma”, “devredilen işyerinin gelirinden kar payı”, “devredilen eşya bedeli” gibi değişik kalemler altında dava dışı kişiden talep edebileceği alacakları davacıdan talep etme imkanı bulunmadığından davalının takas-mahsup definin yerinde olmadığı, tarafların ticari defterlerinin usulüne uygun tutulmadığı, defterlerini usulünce tasdik ettirmeyen tacirin bu defterleri lehine delil olarak kullanamayacağı, ancak kanuna uygun tutulmayan ticari defterlerin içeriğinin sahibi aleyhine delil sayılacağı, davacı tarafından davalıya kesilen ürün faturalarının davalının defterlerinde kayıtlı olduğu, davalı ürün bedellerinin verilen çekler ile ödendiğini ifade etmişse de, buna ilişkin bir delil sunmadığı, bu nedenle incelenen ticari defterlere göre davacının davalıdan takip tarihi itibariyle 53.247,94 TL alacaklı olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile davalı tarafça yapılan itirazın 53.247,94-TL üzerinden iptaline bu miktara takip tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faizi uygulanmak suretiyle takibin devamına, fazlaya ilişkin istemin reddine, davalı aleyhine % 40 icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı-