Davalı banka personelinin mudilere ait hesaplar üzerinde usulsüz işlemlerde bulunarak zimmetine para geçirdiği, davalı bankanın çalışanı tarafından hesap sahiplerine verilen zarardan davalı bankanın adam çalıştıran sıfatıyla sorumlu olduğu, davacının da bu kapsamda zarara uğradığı, ancak davacının ıslah talebinin bozma kararından sonra yapılmış olması nedeniyle geçerli olmadığı, bu nedenle ıslah ile arttırılan miktar bakımından uyuşmazlığın esasına girilmesinin mümkün bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile ıslah dilekçesiyle talep edilen meblağın geçerli bir ıslah olmadığı için reddine karar verilmesinin isabetli olduğu-