Bölge Adliye Mahkemesinin ek kararının iki haftalık temyiz süresinden sonra temyiz edilmiş olduğu- "Bir kararın temyiz edilip edilemeyeceğinin kanun tarafından tayin edileceği, bir kararın önce temyiz edilebilecek kararlar kapsamında olması gerektiği, kararın temyiz edilemeyeceği kabul edilmişse bu kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağı, bu durum göz ardı edilerek öncelikle temyiz dilekçesinin süre yönünden incelenmesinin mümkün olmadığı, HMK m. 366 yollaması ile temyiz yolunda da uygulanan “Ön inceleme” başlıklı 352 ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 40. maddesinde ön incelemeye ilişkin sıranın belirlendiği, bu sıraya göre öncelikle kararın kesin olup olmadığının inceleneceği, kararın kesin olmadığı sonucuna varıldığı takdirde başvurunun süresi içinde yapılıp yapılmadığının değerlendirileceği, 6100 sayılı Kanun'un temyiz yolunda da uygulanan 346/1. maddesinde istinaf dilekçesinin reddi düzenlenmiş olmakla anılan maddede bir ön inceleme sıralamasının kastedilmediği, ayrıca anılan hususların İlk Derece Mahkemesinde temyiz isteminin reddini gerektiren durumlar olduğu ve temyiz incelemesi aşamasındaki ön incelemeden farklı olduğu, İlk Derece Mahkemesi bu hususları gözden kaçırmışsa bundan sonra ön inceleme aşamasında değerlendirileceği, yapılacak değerlendirmede de 6100 sayılı Kanun’un 352. maddesinde belirtilen sıranın gözetileceği, bu nedenle öncelikle temyize konu kararın miktar itibari ile temyizi kabil olup olmadığının incelenmesi ve temyiz başvurusunun miktardan reddine karar verilmesi gerektiği" görüşünün HGK çoğunluğu tarafından benimsenmediği- Bölge Adliye Mahkemesinin ek kararına ilişkin temyiz istemi 2004 sayılı Kanun'un 364/2 ve 6100 sayılı Kanun'un 366. maddelerinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı Kanun’un 346/2. maddesinde düzenlenen iki haftalık süreden sonra yapıldığından şikâyetçiler vekilinin temyiz başvurusunun süreden reddine karar verildiği-