«Madde 676 - Yürürlükteki kanunun 611 inci maddesini karşılamaktadır.

Maddenin birinci fıkrası kenar başlığıyla birlikte yürürlükteki maddeden arılaştırılmak suretiyle yeniden kaleme alınmıştır.

Maddenin ikinci fıkrası kaynak İsviçre Medenî Kanununun 634 üncü maddesinde yer almayan bir hükümdür. Bununla paylaşmanın tereke mallarının tamamını kapsamasının zorunlu olmadığı ifade edilmiştir. Mirasçılar tereke mallarının tamamı veya bir kısmıyla ilgili olarak elbirliği mülkiyetinin paylı mülkiyete dönüştürülmesini de kabul edebilirler. Böylece paylaşmanın, paylı mülkiyete dönüşüm şeklinde gerçekleşmesine de olanak sağlanmış olmaktadır.

Maddenin üçüncü fıkrası yürürlükteki maddenin ikinci fıkrasında olduğu gibi, paylaşma sözleşmesinin geçerliliğinin yazılı şekilde olmasını yeterli görmektedir. Burada adî yazılı şekil koşulu korunmuştur. Paylaşma sözleşmesine işlerlik kazandırmak amacıyla ve ülke gerçekleri gözönünde tutularak 1984 tarihli Öntasarıdan farklı olarak paylaşma sözleşmesinde resmî yazılı şekil koşulu aranmamıştır.

‘Madde 599 - Madde, yürürlükteki tanunun 611. madde-sini karşılamaktadır. Birinci fıkrada hüküm değişikliği yoktur. İkinci fıkra tasarı ile kabul edilen yeni bir hükümdür. Tüm tereke üzerindeki elbirliği mülkiyetinin miras payları oranında paylı mülkiyete dönüştürülmesi hususundaki anlaşmaların paylaşma sözleşmesi niteliğinde olduğu kabul edilmiştir.

Üçüncü fıkrada ise, paylaşma sözleşmesinin önemi gözö-nünde tutularak ve uyuşmazlıkları da azaltma amacı güdü-lerek, sözleşmenin geçerliliği resmî şekle tâbi tutulmuştur.’:

«A. Paylaşmanın sonuçlandırılması

I. Paylaşma sözleşmesi

Madde 599 - Paylaşma, payların teşkili ve fiilen alınması veya paylaşma sözleşmesi yapılması ile mirasçıları bağlar.

Paylaşma sözleşmesi ile mirasçılar, tüm tereke malları üzerindeki elbirliği mülkiyetinin miras payları oranında paylı mülkiyete dönüştürülmesini de kabul edebilirler.

Paylaşma sözleşmesinin geçerliliği resmî şekilde yapılmasına bağlıdır.»

‘1) Terim ve ifade: Bu maddenin birinci kenar başlığı «sözleşmeler» olarak değiştirilmiştir. Zira (A) harfini taşıyan bir kenar başlık, hepsi de aynı bahsin içinde olan 611, 612 ve 613 üncü maddelerin metinlerini kapsayan ortak başlıktır. Bu maddeler sırasiyle: 1) Mirasın paylaşımı sözleşmesi, 2) Bir mirasçıya düşen pay için mirasçılar veya bunlardan biri ile üçüncü kişi arasındaki sözleşme; 3) Henüz miras açılmadan önce, yani mirasbırakanın sağlığında, gelecekteki mirasçılardan birinin di-ğerleri veya bir üçüncü kişi ile yaptığı sözleşme, düzenlenmektedir. Bu sebeple ilk başlığın «sözleşmeler» olarak değiştirilmesi zorunlu görülmüştür.

2) Biçim değişikliği: Bu maddeye, aşağıda gerekçesi bil-dirilen sebeplerle bir fıkra (ikinci fıkra) eklendiğinden, şimdiki metinde iki fıkralı olan madde üç fıkralı duruma gelmiştir.

3) Hüküm değişikliği: Bu maddenin birinci ve üçüncü fıkralarında kural değişikliği yoktur. Bunlar şimdiki metnin birinci ve ikinci fıkralarını karşılamaktadır. Öntasarıdaki ikinci fıkra yeni eklendiğinden kural değişikliği niteliğindedir. Bunda tereddütleri önlemek için de, taşınmazın da bulunduğu kalıtın paylaşımının mirasçıları bağlaması için anlaşma ile yapılan bu paylaşım için bir sözleşme düzenlenmesinin şart olduğu belirtilmiştir. İspat bakımından bu nokta çok önemlidir. Yargıtay’ın 10.12.1952 gün ve 2/4 sayılı içtihadı birleştirme kararında, kalıttaki taşınmazların paylaşımı hakkında mirasçılar arasında yapı-lacak sözleşmenin geçerli olması için sadece yazılı şekilde düzenlenmesi yeterli olup bunun ayrıca tapu memuru huzurunda resmî senede bağlanması zorunlu olmadığı neticesine varıl-mıştır; kanaatımızca doğru olan bu çözüm yolu, 611 inci maddeye eklenen ikinci fıkra ve mevcut üçüncü fıkra ile Medenî Kanuna aksetmiş bulunmaktadır.’:

«A. Sözleşmeler

I. Paylaşım sözleşmesi

Madde 611 - Kalıt paylara bölünüp mirasçılar tarafından teslim alınınca veya paylaşım sözleşmesi yapılınca, paylaşma mirasçıları bağlar.

Kalıtta taşınmaz mal varsa, paylaşmanın mirasçıları bağ-laması için paylaşım sözleşmesi yapılması şarttır.

Paylaşım sözleşmesinin geçerli olması için yazılı şekilde düzenlenmesi gereklidir.»