Mahkemece yapılan yargılama sonunda; İİK.’nun 206/1.maddesinde bahsi geçen rehin tabirinin ipotek ve taşınır rehni kavramına giren bütün taşınır ve taşınmaz rehinlerini ihtiva ettiğini, şikâyetçi banka tarafından müflis ile aralarında düzenlenen banka kredi sözleşmesinde yer alan rehin hakkı tabirine ilişkin sözleşme hükmüne dayanılarak, bankanın çek garanti belgelerinden kaynaklanan risk alacağının rüçhanlı olduğunun iddia edildiği, ancak banka ile müşterisi arasındaki sözleşmede yer alan hükmün rehin hukuku esas prensipleri çerçevesinde alenilik taşıyan rehin sözleşmesi olarak kabulünün mümkün olmadığı, bu sözleşmeye dayanılarak İİK.’ nun 23/3. maddesinde belirtilen ve İİK.’ nun 206/1. maddesinde ifade edilen rehin tabiri kapsamında kalan bir alacak olarak değerlendirilmesinin söz konusu olmadığı gerekçesiyle, şikâyetin reddine karar verilmiş olmasında yasaya aykırı bir yönün bulunmadığı-