• “1998 ve 1999 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     “Madde 431 - Yürürlükteki kanunun 381 inci maddesini karşılamaktadır.

    Yürürlükteki metinde sadece kayyımın atanmasından söz edildiği hâlde maddede buna “yasal danışman” da eklenmiştir.”



  • “1984 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     

    ‘Madde 362 - Madde, yürürlükteki kanunun 381. madde-sini karşılamaktadır. Yürürlükteki metinde sadece kayyımın atanmasından söz edildiği hâlde tasarı “kanunî danışmanı” da hükmün kapsamına almaktadır. Başka hüküm değişikliği yoktur.’:

    C. Usul

    Madde 362 - Vasinin atanması usulüne ilişkin kurallar kayyım ile kanunî danışmanın atanmasında da uygulanır.

    Kayyım veya kanunî danışman atanmasına ilişkin karar, ancak, sulh hâkiminin gerekli görmesi hâlinde ilân olunur.”


  • “1971 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     

    ‘1) Terim ve ifade: Terimler Anayasa’ya ve öteki madde-lere uygun duruma getirilmiş, ifade sadeleştirilmiştir.

    2) Biçim değişikliği, yoktur. Madde, yürürlükteki 381 inci maddede olduğu gibi, iki fıkra halindedir.

    3) Hüküm değişikliği: 381 inci maddedeki atanma durumunun (usûl) ile ilgili olduğu gözönünde tutularak maddenin kenar başlığında (atanma usulü) deyimi kullanılmış ve bu uslün yalnız kayyım değil, kanunî danışman için de uygulanması gerektiği gözönüne alınarak, bu maddenin birinci fıkrası o yolda değiştirilmiştir. Böylece kayyım ve kanunî danışman atanma-sının, üçüncü kişilere karşı belli olması yani iyiniyetli üçüncü kişilerin korunması için, vasi atanmasında olduğu gibi, ilân edimesi zorunlu görülmüştür. Bununla birlikte yalnız kayyım atanmasıyla ilgili bazı hususlarda vasîlik makamı ilân yapılmasını, herhangi bir sebeple sakıncalı görürse bu atamayı ilân edip etmeme konusunda kendisine takdir hakkı bırakılmıştır ki bu çözüm yolu, yürürlükteki metinde yapılan bazı ifade ve terim değişikliklerine rağmen, ondaki çözüm yolunu değiştirmemiş-tir.’:

    D. Atanma usulü.

    Madde 381 - Vasinin atanması usulüne dair kurallar, kayyımın ve kanunî danışmanın atanmasında da uygulanır.

    Ancak vasilik makamı uygun görmezse, kayyım atanmasını ilân etmeyebilir.”