“Madde 287 - Yürürlükteki Kanunun 243 üncü maddesini karşılamaktadır.

Madde, yürürlükteki metne göre farklı bir ilke getirmemekle birlikte, evlilik içinde ana rahmine düşen çocuğun soybağının reddinde kanıtlama yükünü, daha kapsamlı olarak ve açık ifadelerle düzenlemektedir. Hüküm kaynak Kanununda yapılan 1976 değişiklik (m.256a) izlenmek suretiyle kaleme alınmıştır.

Birinci fıkra, çocuğun evlilik içinde doğmuş olması hâlinde kanıtlama zorunluluğunun davacıya ait olduğunu ve bu kanıtlamanın da, babalığı karine olarak kabul edilen kocanın baba olmadığının kanıtlanması şeklinde gerçekleş-tirileceğini düzenlemektedir. Fıkranın, yürürlükteki metne göre bir farkı, davacı olarak “koca” yerine genel bir deyişle “davacı” terimini kullanmış olmasıdır; çünkü soybağının reddi davasını koca dışındaki kişiler de açabilmektedir. İkinci fark ise, davacının kanıtlama zorunluluğunun çocuğun evlenmeden başlayarak en az yüzseksen gün sonra doğmuş olması hâlinde sözkonusu olacağı hususunun bu fıkraya değil, bir sonraki fıkraya alınmış olmasıdır.

Yürürlükteki metinde bulunmayan ikinci fıkrada, davacının kocanın baba olmadığını kanıtlama zorunluluğunun yukarıda sözü edilen yüzseksen günlük süre ölçüsüne bağlandığı doğrudan ifade edilmek yerine; birinci fıkrada belirtilen “evlilik içinde ana rahmine düşme” kavramı ile neyin kastedildiği açıklanmakta ve evlenmeden başlayarak en az yüzseksen gün geçtikten sonra ve evliliğin sona ermesinden başlayarak en fazla üçyüz gün içinde doğan çocuğun evlilik içinde ana rahmine düşmüş sayılacağı hükme bağlanmaktadır."

‘Madde 225 - Madde, yürürlükteki Kanunun 243. maddesini karşılamaktadır. Yürürlükteki metinde kocaya “... çocu-ğun kendisinden olması ihtimali bulunmadığını ispat” küfleti yüklendiği hâlde, tasarıda “çocuğun babası olmadığını ispat” yeterli görülmüştür. Bu suretle, İsviçre Medenî Kanununa 25 Haziran 1976 tarihli Kanunla eklenen (256 a) maddesinde yer alan hüküm benimsenmiştir.’:

«a. Evlilik sırasında ana rahmine düşen çocuklarda

Madde 225 - Koca, evlenmeden itibaren en az yükseksen güç geçtikten sonra doğan çocuğun soybağını, ancak onun babası olmadığını isbat ederek reddedebilir.»

‘1) Terim ve ifade: Terimler yukarıdaki maddelere uygun duruma getirilmiş, maddenin ifadesi sadeleştirilmiş ve müsbet hale konulmuştur. Şimdi yürürlükte olan metinde maddenin ifadesi menfidir. Oysa bu madde evlilik içinde doğan ve bu doğum evlenmeden en az yükseksen gün geçtikten sonra vuku bulan çocuğun soydanlığının reddini bir ispat şartına bağla-mıştır ve maddenin aslında bu, daha yerinde olarak, müsbet şekilde ifade edilmiştir. Tasarıda dahi maddenin ifadesi ayni şekle konulmuştur.

2) Biçim değişikliği, yoktur.

3) Hüküm değişikliği, yoktur.’:

«2. Çocuğun evlilik sırasında ana karnına düşmesi duru-munda.

Madde 243 - Koca, evlenme üzerinden en az yüzseksen gün geçtikten sonra doğan çocuğun soydanlığını, ancak onun babası olmasına ihtimal bulunmadığını isbat ederek reddede-bilir.»