• “1998 ve 1999 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     “Madde 794 - Yürürlükteki kanunun 717 nci maddesini karşılamaktadır.

    Madde İsviçre Medenî Kanununun 745 inci maddesine uygun olarak, iki fıkra hâlinde düzenlenmiştir. Hüküm değişikliği yoktur. İntifa hakkının konusu ve konu üzerinde sağladığı yetki tanımlanmıştır.”



  • “1984 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     

    ‘Madde 712 - Madde, yürürlükteki kanunun 717. madde-sini karşılamaktadır. Hüküm değişikliği yoktur. Ancak, kaynak İsviçre Medenî Kanununun 745. maddesine uygun olarak, mad-de iki fıkra hâlinde düzenlenmiştir.’:

     

    “A. İntifa hakkı

    I. Konusu

    Madde 712 - İntifa hakkı, taşınırlar, taşınmazlar, haklar veya bir malvarlığı üzerinde kurulabilir.

    İntifa hakkı aksi kararlaştırılmamış ise sahibine, üzerin-de kurulduğu şeyden tam bir yararlanma yetkisi sağlar.”


  • “1971 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     

    “Genel Düşünceler

    Bu ikinci ayırımda 717-750 nci maddeler içinde (kişisel yükümlenim hakları) düzenlenmiştir. Bu haklar: 1) Yararlanım hakkı, 2) Oturma (sükna) hakkıdır. Yüklenim haklarına ait bölümün en başındaki genel düşüncelerde belirtildiği gibi, bu öntasarıda küçük bir sistem değişikliği yapılarak bugünkü metinde kişisel yüklenim hakları kapsamına giren yapı hakkı, kaynak hakkı ve başka yükümlenimler diğer bir ayrım (üçüncü ayrım) içinde toplanmıştır (Mad. 751-753). Çünkü bu üç hak, hem topraksal, hem de kişisel yükümlenim olarak kurulabil-diğinden, karma bir niteliğe sahiptir.

    Bilindiği gibi, yükümlenim hakları ya bir taşınmaz yara-rına, yani (topraksal) ya da bir kişi yararına yani (kişisel) olarak kurulabilirler. Kimi yükümlenim hakları ise hem topraksal, hem de kişisel nitelikte kurulmaya elverişlidir. Yukarıda belirtilen yapı ve kaynak hakları bunlardandır. Bunlara topraksal yükümlenim denilmediği gibi, doğrudan doğruya kişisel yükümlenim hakkı da denilemez. Bunların niteliğini anlamak için kuruluş durumlarına bakmak gerekir. İşte bu durum gözönüne alınarak yükümlenim haklarını daha açık bir sisteme bağlamak için bu ikinci ayırımın başlığı (kişisel yükümlenim hakları) olarak kabul edilmiş ve (yapı hakkı) ile başlıyan 751-753 üncü maddelere başlık olarak bir (üçüncü ayırım) ekleyip bunun adına da (karma yükümlenim hakları) denilmesi uygun bulunmuştur. Böylelikle, önce (topraksal), sonra (kişisel) ve onun ar- dından da (karma) olmak üzere bütün yükümlenim hakları üç ayırım içinde, sistematik bir şekilde düzene bağlanmış bulunmaktadır.”

    ‘1) Terim ve ifade: 717 nci maddenin ifadesi sadeleş-tiril-miş, terimler yukarıki maddelere uygun duruma getirilmiş ve ifade açıklanmıştır. Burada şunu da belirtmek gerekir ki, maddelerin içinde hep (yararlanım hakkı sahibi) gibi uzun bir terim yerine, tam teknik ve kısa bir hukuk terimi olarak (yararlanımcı) denilmiştir. Yararlanım (intifa) demek olduğuna göre (intifa hakkı sahibi) de (yararlanımcı) kelimesiyle ifade edilmek gerekir.

    2) Biçim değişikliği: Ayrı ayrı iki kuralı kapsayan bu mad- de, aslında olduğu gibi iki bağımsız fıkra durumuna getiril-miştir.

    3) Hüküm değişikliği, yoktur.’:

     

    “A. Yararlanım hakkı

    I. Konusu

    Madde 717 - Yararlanım hakkı, taşınırlar, taşınmazlar, haklar veya bir malvarlığı üzerinde kurulabilir.

    Başka türlü kararlaştırılmamışsa bu hak, sahibine yararlanılan şeyden tamamiyle faydalanma yetkisini sağlar.”