“Madde 118- Yürürlükteki Kanunun 82 nci maddesini karşılamaktadır.

Maddedeki “evlenmek” sözcüğü yerine “evlenme” sözcüğü kullanılmak suretiyle bu fıkra Türkçe yazım kurallarına uygun hâle getirilmiştir.

Maddenin ikinci fıkrasında, “kanunî mümessillerinin muvafakatı” yerine “yasal temsilcilerinin rızası” kavramına yer verilmiştir. Bu yolla yasal temsilcisinin nişanlanmaya rızasının sadece izin şeklinde değil icazet şeklinde de olabileceği kabul edilmiştir.

Maddenin ikinci fıkrasında Türkçemize yerleşmiş olan ve gerek yazılış gerek ifade biçimi bakımından daha elverişli bir sözcük olarak “yasal temsilci” sözcükleri kullanılmıştır."

 ‘Maddenin ikinci fıkrasında, nişanlanmanın hukuki mahiyetinin ‘sözleşme’ olduğu vurgulanmak suretiyle açıklığa kavuşturulmuş, bu konudaki tartışmalara son verilmiştir...’;

«Madde 118- Nişanlanma, evlenme vaadiyle olur.

Nişanlanma sözleşmesi, yasal temsilcilerinin ...»

‘Madde 80- Madde, Yürürlükteki Kanunun 82. maddesini karşılamaktadır. Hüküm değişikliği yoktur. Bu madde ile başla-yan ikinci kitabın birinci kısmının başlığı “Evlilik hukuku” olarak düzenlenmiş, birinci ayırımın başlığı da nişanlanma ile kurulan ilişkiyi belirtmek üzere “Nişanlılık” olarak ifade edilmiştir.’:

«A. Nişanlanma

Madde 80- Nişanlanma, evlenme vaadiyle olur.

Küçüğün veya kısıtlının yaptığı nişan sözleşmesi, kanuni temsilcilerinin rızası olmadıkça onu bağlamaz.»

GENEL DÜŞÜNCELER:

Medenî kanunun ikinci kitabını teşkil eden Aile Hukuku: 1) Evlilik Hukuku (Mad. 82-240); 2) Hısımlık Hukuku (Mad. 241-345); 3) Vasîlik Hukuku (mad. 346-438) olmak üzere 3 büyük kısma ayrılmıştır.

Bugün yürürlükte olan metinde bunlardan birinci kısmın başlığı (karı-koca), ikinci kısmın başlığı ise (vesayet) tir. Bu başlıklar, bu hukuk alanlarını düzenleyen objektif hukuk kurullarını belirtmediği için: (Evlilik Hukuku) (Hısımlık Hukuku) ve (Vasilik Hukuku) olarak değiştirilmiştir.

Bütün Medenî Kanun, sıra sayısı takibeden 25 bab (bölüm)’e ayrılmıştır. En baştaki genel gerekçede belirtildiği gibi bu bölümler her kitapta numara değiştirmiyerek, modern kanun tekniği gereğince her biri bir bütün sayılmak suretiyle, birbirini takip etmek üzere numaralanmış fakat bölümler kendi içlerinde ayrı ayrı olmak üzere fasıl (ayırım)’lara bölünmüştür.

Aile Hukuku kitabının ilk bölümü, böylece kanunun üçüncü bölümü olmaktadır. (Bab) terimi çok eskimiş Arapça bir terim olduğu için (bölüm) kelimesi ile değiştirilmiştir.

Birinci kısmın başlığı (karı-koca) yerine (Evlilik Hukuku) tabiriyle değiştirildiği halde bu kısmın ilk bölümü olan üçüncü bölüm başlığı (Evlenme) olarak bırakılmıştır. Çünkü bu bölümde dört ayırım içinde, nişanlılıktan başlıyarak, evlenmenin yapılışı, evlenme yeteneği ve engelleri ve batıl olan evlenmeler olmak üzere sadece (evlenme) bahsi düzenlenmiştir ve böylece bu başlık, bölümün kapsamına uymaktadır.

Buna karşılık birinci ayırımın başlığındaki (nişanlanma) terimi bir hukukî ilişkiyi değil sadece bir fiili, bir sözleşmeyi ifade ettiği için bu ayırımdaki kurallara uymamaktadır. Zira bu ayırımda düzenlenen husus sadece bir eylem olmayıp, geniş anlamında bir hukukî münasebet yani nişanlılık ilişkisi olup, bu ilişkiden bir çok hukukî sonuçlar doğmaktadır. Bu düşüncelerle bu ayırımın başlığı (Nişanlılık) olarak değiştirilmiştir.

‘1) Terim ve ifade: Bu maddenin yürürlükte olan metnindeki (ilzam, vait, mahcur, muvafakat) kelimeleri bugün gerek doktrinde, gerek kanunlarda ve konuşma dilinde yerleşmiş bulunan Türkçe kelimelerle değiştirilmiş, ifade sadeleştirilmiş ve İsviçre Medenî Kanununun Almanca metni gözönüne alınarak daha açık bir hale konulmuştur.

2) Biçim değişikliği, yoktur.

3) Hüküm değişikliği, yoktur.’:

«A. Nişanlanma.

Madde. 82- Nişanlılık, evlenmeye söz vermekle meydana gelir.

Küçük veya kısıtlının yaptığı nişan sözleşmesi, kanunî temsilcisinin onamı olmadıkça, onları bağlamaz.»