TÜRK MEDENİ KANUNU > - Aile Hukuku > - EVLİLİK HUKUKU > - BOŞANMA > - C. Karar > - V. Boşanmada tazminat ve nafaka > Madde 174 - 1. Maddî ve manevî tazminat
Davacı, dava dilekçesinde maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuş olup, mahkemenin, "davacı vekilinin, boşanma halinde davalıdan maddi ve manevi tazminat istemediklerini" gerekçe göstererek maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verdiği; oysa, davacı vekilinin yazılı veya sözlü bu yönde bir beyanı bulunmadığı; böyle bir beyan bulunmadığı halde açıklanan gerekçe ile davacının maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddedilmesinin yerinde olmadığı-
Bozmadan sonra kadının dilekçesinde yer alan "boşandıktan sonra kocasının soyadını kullanmasına izin verilmesi " yönündeki isteği hakkında da, bu hususta, usulüne uygun açılmış bir davası veya karşı davasının bulunmadığından dikkate alınmayacağı- Davalı-karşı davacının, cevap dilekçesinin hasmına tebliğinden sonra onun muvafakati olmaksızın talebini tevsi edemeyeceği; davacı-karşı davalı, iştirak nafakasının artırılmasına muvafakat etmediğine göre, başlangıçtaki talebin aşılamayacağı- -Davalı-karşı davacı, çocuk için hükmedilecek iştirak nafakasının, gelecek yıllarda artış miktarının karara bağlanmasını da istediğinden; bu taleple ilgili olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi gerektiği-
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine paranın alım gücüne , ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran kadın yararına hükmolunan maddi tazminatın az olduğu-
