Emeğin değerinin, sermayenin değerinden daha fazla olduğu görülürse “bir mesleğin” varlığına, aksi takdirde “bir teşebbüsün söz konusu olduğuna” hükmedileceği-  Borçlunun yaptığı işte onun kişisel çalışması ve faaliyeti ön planda, sermayesi ve yararlandığı yabancı iş gücü ikinci planda gelmekte ise, borçlunun bir meslek sahibi sayılır ve bu meslek için gerekli aletler haczedilemeyeceği- Diş hekimi olan borçlunun "meslek sahibi" olarak kabul edilmesi gerektiği ve mahkemece alınacak bilirkişi raporuyla haczedilen menkullerin borçlunun mesleği için zorunlu olan alet ve edevat olup olmadığı tespit edilerek, zorunlu olduğu tespit edildiği takdirde haline münasip alabileceği alet ve edevatın değeri belirlenip, haczedilen mahcuzların değerinin bundan fazla olması durumunda, bedelinden haline münasip bir kısmı ihtiyacını karşılayabilmesi amacıyla borçluya bırakılmak üzere haczedilerek satılmasına ve satış bedelinden kalanının alacaklıya ödenmesine karar verilmesi gerekirken, borçlunun yaptığı işin "sermaye ağırlıklı" olduğu kabul edilerek yetersiz bilirkişi raporuna dayalı hüküm tesis edilmesinin isabetsiz olduğu-