Boşanmaya neden olan olaylarda kocanın mahkemece kabul edilen kusurları yanında sık sık müşterek konutu terk ederek evlilik birliğinin kendisine yüklediği görevleri yerine getirmeyen davalı kadının da az da olsa kusurlu bulunduğu, birliğin devamında davalı ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığı, boşanmaya itirazının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğu anlaşıldığından, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabit olduğundan, olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklı olduğu,eşlerin birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre boşanmaya karar verilmesi gerektiği, TMK. mad. 166/1-2 -