Davacı adına TPE nezdinde tescili bir marka bulunmadığından, KHK 7/1-i ve 8/3, 35 ve MK. 2 çerçevesinde değerlendirme yapılması gerektiği, davalı markasının davacının yurt dışında tescilli ve fiilen kullandığı markalar ile görsel, işitsel ve kavramsal olarak aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğu, yine malların da aynı veya benzer oldukları, dava konusu olayda davalı markası ile davacı markası arasında yüksek derecede bir benzerlik olup, her iki markada da "Garden" sözcüğü bulunduğu gibi; bunun yanında "Olivia" ile "Olive" sözcüklerinin anlamı farklı olmakla birlikte aralarında telaffuz ve görüntü olarak benzerlik olup, ayrıca davalının, davacı şirketin markasının fiili kullanımındaki yazı karakterleri ve rengini de aynen taklit ettiği, yine davalı şirketin çok sayıda yabancı sözcükten oluşan markayı kendi adına tescil ettirerek satışa arz ettiği, bu nedenle davalının bu tür markaları oluştururken Türkiye ve Dünyada marka araştırması yaptığının beklendiği, dolayısıyla davalının, davacıya ait markanın OHIM nezdinde ve Paris sözleşmesine üye çok sayıda ülkede tescilli olduğunu bildiğini kabul için yeterli delil bulunduğu; zira davacı markasının Türkiye'de tescil ve kullanımı ile tanınmışlığı bulunmamakla birlikte; çok sayıda ülkede restaurant hizmetleri başta olmak üzere bir çok mal ve hizmette tescilli ve çok tanınmış bir marka olduğu, davacı markasının ayrıca davalının markasının tescilli olduğu 29. sınıftaki emtialarda da tescilli bulunduğu; dolayısıyla davalının, dava konusu markayı spekülatif ve engelleme amaçlı, dolayısıyla kötüniyetle tescil ettirdiği ve tümüyle hükümsüzlüğüne karar verilmek gerektiği gerekçesiyle, markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesi gerektiği-