Yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür (eğitim) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların yoksul kabul edilmesi gerekeceği; yardım nafakasının, aile bireylerini yoksulluk ve düşkünlükten kurtarmaya ilişkin bir nevi sosyal yardımlaşma olup ahlak kuralları ile geleneklerin zorunlu kıldığı bir ödev olduğu, bu nedenle kanun koyucunun, yardım nafakasını kişinin ve toplumun vicdanına bırakmadığı, kanuni bir görev olarak düzenlediği, yardım nafakasının belirtilen nitelikleri nedeniyle, tarafların ekonomik ve sosyal durumunun tam olarak belirlenmesi gerekeceği-

Davacı vasisi dilekçesinde; davacıyı huzurevine yerleştirmek istediğini, ancak davacının maaşının huzurevine ödenmesi gereken ücreti karşılamaya yetmediğini ileri sürerek davalılardan ayrı ayrı aylık 300 ‘er TL yardım nafakasının tahsiline hükmedilme ...
Aynı doğrultuda