TMK’nın 747/2. maddesi gereğince, geçit isteği, önceki mülkiyet ve yol durumlarına göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmesi gerektiği, zira geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alacağı, bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkelerinin gözetilmesi gerekeceği, geçit gereksiniminin nedeni, taşınmazın niteliği ile bu gereksinimin nasıl ve hangi araçlarla karşılanacağı davacının sübjektif arzularına göre değil, objektif esaslara uygun olarak belirlenmesi gerekeceği, taşınmaz mülkiyetinin sınırlandırılması konusunda genel bir ilke olan fedakarlığın denkleştirilmesi prensibinin dikkatten kaçırılmaması gerektiği- Geçit davalarında uygulanan fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi gereğince, yüz ölçümü küçük olan taşınmazlar yerine öncelikle yüz ölçümü daha büyük olan taşınmazlardan geçit kurulmasının tercih edilmesi gerektiği-