FSEK’in 6. maddesinde, bir eserden istifade suretiyle vücuda getirilen, ancak yararlanılan eserle bağlantısı bulunan yeni fikir ve sanat ürünleri meydana getirilmesinin “işleme” olarak tanımlandığı- Bu hükümle tanımlanan işleme eserlerin sınırlı sayıya tabi tutulmayıp, örnekseme yöntemiyle sayıldığı- İlişkilendirme bakımından asıl eserle bağlantılı olan işleme eser sahibinin hususiyetini yansıtma özelliği nedeniyle asıl eserden bağımsız yeni bir eser olduğundan ayrıca hukuki koruma altına alındığı- FSEK’in 21. maddesi uyarınca bir eserden işleme hakkının münhasıran eser sahibine ait olduğu- Bu itibarla asıl eser sahibinden izin almadan işleme eser oluşturanlar iktisadi maksatla çoğaltma, yayma ve benzeri yollarla ticaret mevkiine koyamazsa da, işleme eserin oluşturulması asıl eser sahibinin iznine tâbi olmadığından, izinsiz oluşturulmuş işleme eserin sahibi, kendisinden izin alınmaksızın asıl eser sahibi ve/veya bir başkasının işleme eseri çoğaltma ve yayma eyleminde bulunmaları halinde eserden doğan maddi ve manevi haklara tecavüz nedeniyle, tecavüzün ref'i, men’i, maddi ve manevi tazminat davaları açmasına engel bulunmadığı- O halde somut olayda muris S. Munir Yurdatap’a ait işleme eserler üzerinde hak sahibi olunabilmesinin asıl eser sahibinin iznine bağlı olmamasına, diğer bir deyişle asıl eser sahibinin izninin olup olmaması hususunun işlenmeler üzerindeki hak sahipliği bakımından herhangi bir etkisinin bulunmamasına göre, bu hususun ancak asıl eser sahibi ile işleme eser sahibi arasındaki hukuki ilişkinin konusu olabileceği gözetilip değerlendirilmeden işleme eserler yönünden maddi ve manevi tazminat isteminde bulunamayacağı gerekçesiyle bu eserler yönünden talep edilen tazminat istemlerinin reddine karar verilmesinin yerinde görülmediği-