Madde 667 - Maddenin kenar başlığı İsviçre Medenî Kanununun yürürlükten kalkan 625 inci maddesinin kenar başlığındaki «Nebengewerbe» karşılığı olarak «yan sınaî işletme» şeklinde değiştirilmiştir.

Maddenin birinci fıkrasında değişiklik yoktur.

İkinci fıkrada ziraî işletmenin gelir değeriyle, sınaî işletmenin ise sürüm değeriyle özgüleneceği ilkesi kabul edilerek, yine tarımsal işletmenin varlığının korunması amaçlanmıştır.

Maddenin üçüncü fıkrası İsviçre Medenî Kanununun 625 inci maddesinin 6 Ekim 1972 tarihli Kanunla değiştirilmiş yeni şeklinden esinlenilerek kaleme alınmıştır.

‘Madde 590 -  Madde, yürürlükteki kanunun 602. maddesini karşılamaktadır.

Birirci fıkrada değişiklik yoktur.

Tahsisde gerçek değerin esas alınacağı tasarının önceki maddelerinde belirtildiğinden yürürlükteki ikinci fıkra, kaynak İsviçre Medenî Kanununda 6 Ekim 1972 tarihli kanunla değiş-tirilmiş, 625. maddesinin üçüncü fıkrası hükmü gözönüne alı-narak düzenlenmiştir.’:

«4. Yan sınaî işletme

Madde 590 - Bir yan sınaî işletme bir tarım işletmesine sıkı şekilde bağlı ise ikisi bir bütün olarak istekli olan ve ehil görülen mirasçıya tahsis edilir.

Mirasçılardan birinin itiraz etmesi veya birden çok mirasçının tahsis istemi hâlinde, sulh hâkimi her iki işletmenin ekonomik varlıklarını sürdürme imkânlarını ve mirasçıların kişisel durumlarını gözönünde bulundurarak yan işletmenin birlekte veya ayrı olarak tahsisine ya da satışına karar verir.»

‘1) Terim ve ifade: Terimler yukarıki maddelere uydurulmuş, ifade sadeleştirilmiştir.

2) Biçim değişikliği: Bu maddenin birinci ve ikinci fıkraları birleştirilerek İsviçre aslında olduğu gibi bir tek fıkra halinde konulmuş ve özgülemede sürüm değerinin esas alınacağı bu fıkrada açıklanmıştır. Böylece madde, İsviçre aslında olduğu gibi iki müstakil fıkra durumunu almıştır.

3) Hüküm değişikliği, yoktur.’:

«VI. Başka işletmeler.

Madde 602 - Tarımsal işletmeye eklentili ve ona bağlı başka bir yan işletme varsa, mirasçılardan biri, üzerine almayı kabul ettiği ve işletmeye yetenekli olduğu takdirde, bu işletme payaştırılmaksızın, bir bütün olarak, sürüm değeri ile o mirasçıya, kendi miras payından sayışılmak üzere, özgülenir.

Mirasçılardan biri bu özgülemeye itiraz eder veya birden çok mirasçı işletmeyi kendi üzerine almak istediğini bildirirse, sulh mahkemesi, mirasçıların kişisel durumlarını gözönünde tutarak, işletmenin özgülenmesine veya satılmasına, yahut paylaştırılmasına karar verir.»