818 sayılı Borçlar Kanununda yer verilmeyen, “IV. Sona ermesi/1. Özel fesih süresi” kenar başlıklı yeni bir maddedir.

Tasarının iki fıkradan oluşan 459 uncu maddesinde, işverene ve pazarlamacıya tanınan özel fesih süresi düzenlenmektedir.

Maddenin birinci fıkrasında, işverenin pazarlamacılık sözleşmesini şu üç koşulun birlikte gerçekleşmesi durumunda yeni mevsim sırasında iki aylık fesih süresine uyarak feshedebileceği kabul edilmiştir:

1. Komisyonun, sabit ücretin en az beşte birini oluşturması,

2. Komisyonun önemli mevsimlik dalgalanmalardan etkilenmesi,

3. Pazarlamacının bir önceki mevsimin sona ermesinden beri işverenle çalışmaya devam etmesi.

Maddenin ikinci fıkrasına göre ise, birinci fıkrada belirtilen birinci ve ikinci koşullara ek olarak, şu koşulların gerçekleşmesi durumunda pazarlamacı da, bir sonraki mevsimin başlamasına kadar olan dönemde, iki aylık fesih süresine uyarak sözleşmeyi feshedebilir:

1. İşverenin, pazarlamacıyı bir önceki mevsim sonuna kadar çalış­tırmış olması,

2. İşverenin pazarlamacıyı bundan sonra da çalıştırmaya devam etmesi.

Maddenin düzenlenmesinde, kaynak İsviçre Borçlar Kanununun 350 nci maddesi göz önünde tutulmuştur.