«Madde 135- Maddede evlenme başvurusunun ne şekilde yapılacağı düzen-lenmiştir. Bu başvurunun eskiden olduğu gibi yazılı veya sözlü olabileceği hükme bağlanmıştır.»

‘Madde 96- Madde, yürürlükteki Kanunun 97. maddesi- nin ikinci fıkrasını karşılamaktadır. İmza onamayı muhtarların da yapabileceği esası kabul edilmiştir.

Yürürlükteki 97. maddenin üçüncü fıkrasına tasarıda yer verilmemiştir. İstemde bulunanlardan aranacak belgeler 107. maddede de öngörülen tüzüklerde belirtilecektir.’:

«II. İstemin şekli

Madde 96- İstem, evlenecekler tarafından sözlü olarak yapılabileceği gibi imzaları noter veya muhtar tarafından onanmış olması şartıyla yazılı da yapılabilir.»

‘1) Terim ve ifade : Terim ve ifade öteki maddelere uydurulmuş ve sadeleştirilmiştir.

Bu ayırımın, yürürlükteki metinde bulunan başlığındaki (ilânı) sözü lüzumsuzdur. Çünkü ilân, evlenme işleminin bir parçasıdır. Oysa bu ayırımda (evlenmenin yapılması) bahis ko-nusudur.

2) Biçim değişikliği : Madde ayrı ayrı dört kuralı kapsadığından dört bağımsız fıkra haline konulmuş ve evlendirme memurunun kimler olabileceğine dair olan fıkranın aradan çıkarılıp en son fıkra haline konulması, sistematik bakımdan, daha uygun görülmüştür.

3) Hüküm değişikliği : İmza tasdikinin kimler tarafından yapılacağı uygulamada birçok güçlük doğurduğundan bunun açıklanması zorunlu görülmüş ve bu tasdikin yalnız noterlerce değil, köylerde bir kolaylık olmak üzere, muhtar veya iyi tanınmış iki kişi tarafından yapılabileceği ikinci fıkrada açıklanmıştır.

Bir de Türkiye dışındaki evlendirme memurluğu görevinin özel kanuna bağlı olduğu son fıkrada belirtilmiştir.’:

«A. Evlenme kararının bildirilmesi.

I. Bildirme tarzı ve ilân.

Madde 97- Birbiriyle evlenecek erkek ve kadın evlenme kararlarını evlendirme memuruna bildirirler; bu bildirme hemen ilân olunur; ilân süresi 10 gündür.

Bildirme evlenecekler tarafından sözle yapılabileceği gibi, imzaları tasdikli olmak şartıyla, yazılı da olur; tasdik, noter veya muhtar veya o yerde iyi tanınmış iki kişi tarafından yapılır.

Evlenmek için başvuranlar nüfus kâğıtlarını ve gereken durumlarda ana, baba veya vasilerinin yazılı onamlarını ve karı veya kocanın ölüm belgesini veya kesinleşmiş boşanma veya bozma kararını evlendirme memuruna vermek zorundadırlar.

Evlendirme memuru, Belediye Başkanı veya onun evlen-dirme işleriyle görevlendirdiği vekili ve Belediye teşkilâtı olmayan köylerde muhtar ve Türkiye sınırları dışında,özel kanunlarla kendilerine evlendirme memuru yetkisi verilen kimselerdir.»