-
“1998 ve 1999 Tasarısı”ndaki Gerekçe
«Madde 405 - Yürürlükteki Kanunun 355 inci maddesini karşılamaktadır.
Maddede kısıtlama sebebi olarak akıl hastalığı ile akıl zayıflığı hâlini düzenlemektedir. Akıl hastalığı veya akıl zayıflığı sebebiyle bir kişinin kısıtlanması için, akıl hastalığı veya akıl zayıflığı yüzünden işlerini göremez olması veya korunması ya da bakımı için sürekli yardıma muhtaç bulunması veyahut bu yüzden başkalarının güvenliği için bir tehlikenin mevcut olması gerektiği açıklığa kavuşturulmuştur. Hüküm değişikliği yoktur.»
-
“1984 Tasarısı”ndaki Gerekçe
‘Madde 336 - Madde, yürürlükteki Kanunun 355. madde-sini karşılamaktadır. Kısıtlama sebebi olarak akıl hastalığı ile akıl zayıflığı hâlini düzenlemektedir. Akıl hastalığı veya akıl zayıflığı sebebiyle bir kişinin kısıtlanması için, akıl hastalığı veya akıl zayıflığı yüzünden işlerini göremez olması veya korunması ya da bakımı için sürekli yardıma muhtaç bulunması veyahut bu yüzden başkaları için bir tehlikenin mevcut olması gerektiği açıklığa kavuşturulacak şekilde madde düzenlenmiş-tir. Hüküm değişikliği yoktur.’:
“B. Kısıtlama
I. Akıl hastalığı ve akıl zayıflığı
Madde 336 - Akıl hastalığı veya akıl zayıflığı sebebiyle; işlerini göremeyen veya korunması ve bakımı için kendisine sürekli yardım gereken ya da başkaları için tehlikeli olan her ergin, vesayet altına alınır.
Görevlerini yaparken vesayet altına alınmayı gerekli kılan bir hâlin varlığını öğrenen idarî makamlar, noterler ve mahkemeler bu durumu, sulh hâkimine hemen bildirmek zorundadırlar.”
-
“1971 Tasarısı”ndaki Gerekçe
‘1) Terim ve ifade: Terimler öteki maddelere uygun duruma getirilmiş, ifade sadeleştirilmiştir.
2) Biçim değişikliği: İki ayrı kuralı kapsayan bu madde, aslında olduğu gibi, bağımsız iki fıkra haline konulmuştur.
3) Hüküm değişikliği, yoktur.’:
“B. Kısıtlanma.
I. Akıl hastalığı ve akıl zayıflığı.
Madde 355 - Akıl hastalığı veya akıl zayıflığı yüzünden işlerini görme gücünü yitiren veya korunması için devamlı yar-dım ve bakıma muhtaç bulunan veya başkalarının güvenliğini tehlikeye koyan her ergin, vasilik altına konulur.
İdare görevlileri ve mahkemeler, vasiliği gerektiren böyle bir durumu resmî işlemleri dolayısiyle öğrenilirse, bunu hemen vasilik makamına bildirmekle ödevlidirler.”
**