«Madde 186- Yürürlükteki Kanunun 152 nci maddesini karşılamaktadır.

Bu madde ile eşlerin birlikte oturacakları evin seçimi, evlilik birliğini yönetmeleri ve birliğin giderlerine katılmak konuları düzenlenmiştir.

Evin seçimini kocaya tanıyan yürürlükteki hüküm İsviçre Medenî Kanu-nunun yeni 162 nci maddesinde olduğu gibi değiştirilmiş, eşlerin bu seçimi birlikte yapmaları sağlanmış, böylece yürürlükteki hükümle evin seçiminde kadı-na nazaran üstün konuma getirilmiş olan kocanın tek başına evi seçmesi olanağı ortadan kaldırılmıştır.

Kadın erkek eşitliğini sağlamak üzere “koca, birliğin reisidir.” hükmü kal-dırılmış, evlilik birliğinin yönetiminde de eşlere eşit söz hakkı tanınmış ve eşlerin evlilik birliğini birlikte yönetmeleri kabul edilmiştir.

Maddenin üçüncü fıkrası ile eşlerin evlilik birliğinin giderlerine katılma konusunda da eşitlik ilkesi öngörülmüştür. Kadın ve çocukların infak ve iaşesinin kocaya ait olduğuna ilişkin hüküm, İsviçre Medenî Kanunun 163 üncü maddesine paralel bir şekilde değiştirilmiş, her iki eşin de bu giderlere katılmak zorunda olduğu kabul edilmiştir. Giderlere katılmada ölçü olarak eşlerin “güçleri” esas alınmıştır. Bu katılma eşlerin emeklerini ya da malvarlıklarını ortaya koyması şeklinde öngörülmüştür. Böylece bir meslek ya da sanat sahibi olmasına rağmen, kendi emeğini evlilik birliğine harcayan eşin de katkısı, maddî katkı şeklinde değerlendirilmiştir.»

 «......... Türkiye’nin de taraf olduğu Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Önlenmesine İlişkin Anlaşma’da kadının yerleşim yerini seçme konusunda erkek ile eşit haklara sahip olduğu öngörülmüştür. Bu nedenle konutun seçimini kocaya tanıyan yürürlükteki hüküm İsviçre Medenî Kanununun yeni 162 nci maddesinde olduğu gibi değiştirilmiş eşlerin bu seçimi birlikte yapmaları sağlanmış böylece yürürlükteki hükümle konutun seçiminde kadına nazaran üstün konuma geti-rilmiş olan kocanın tek başına konutu seçmesi olanağı ortadan kaldırılmıştır.»

‘Madde 148- Madde, yürürlükteki Kanunun 152. madde-sini karşılamaktadır.

Tasarıda eşler arasında eşitlik esası kabul edildiği için yürürlükteki kanunun 152. maddesinin birinci fıkrasına benzeyen bir hükme gerek kalmamıştır.

Evin seçimi ve çocukların bakımı konularında da eşitlik esasına göre hareket edilecektir. Bu sebeple maddede eşlerin oturacakları evi birlikte seçecekleri hükmüne yer verilmiştir. Bir önceki maddede belirtildiği üzere eşler, çocukların bakımını da birlikte sağlayacaklardır.’:

«II. Evin seçimi

Madde 149- Eşler oturacakları evi birlikte seçerler.»

‘Madde 149- Madde, yürürlükteki Kanunun 152 ve 153. maddelerinin masraflara katılma esaslarını karşılamaktadır.

Tasarıda kabul edilen prensibe göre eşlerin her biri, birliğin ihtiyaçlarının karşılanmasına güçleri oranında katkıda bulunacaktır.’:

«III. Masraflara katılma

Madde 149- Eşler aile ihtiyaçlarının karşılanmasına güç-leri oranında katkıda bulunurlar.»

‘1) Terim ve ifade : İkinci fıkrada (evin intihabı) kelimeleri yerine, kocanın yalnız evi seçme hakkını değil, bir ev tutma ödevini de belirtecek şekilde (evin sağlanması) terimleri kullanılmış ve (iaşe) terimi yerine de yalnız yeme ve içme değil, barındırma, giydirme ve her türlü bakımı deyimleyen (geçindirme) terimi konulmuştur.

I.Biçim değişikliği, yoktur.

II.Hüküm değişikliği, yoktur.’:

«II. Kocanın.

Madde 152- Koca evlilik birliğinin başkanıdır.

Evin sağlanması ve karı ve çocukların gereği gibi geçindirilmesi ona düşer.»